[RockStar]

Bunaltılı bir güne uyandığımı fark ettim, çalan saate ilişti gözlerim, kapatmaya üşendim .. o çaldı ben üşendim, ben üşendim, o çaldı .. Kalkmak gelmiyor ya içimden, gözlerimde kapanmayacak, biliyorum .. Uyayamayacağım istesemde .. Geçmeyecek saatler bir bilinmezlikle ..



Sigarayı arıyor gözlerim, kahvaltı falan hikaye .. Bilgisayarı açıyorum, forumlar coşmuş .. Herkes bir şeylerin tartışmasında .. Kendisini ona buna bok atmakla mükellef görenlerle kaynıyor .. Orijinal albüm almayan, ama şarkıları eleştirmekden de geri kalmayan adamlar .. Televizyona bakayım diyorum .. Beş dizi peşpeşe, birisi nasıl pasta yapılacağını anlatıyor, birisi sabah şekeri sanıyor kendini .. En iyisi dışarı atmak kendimi diyorum, çıkıyorum evden ..



İnsandan tiksinmiş bir insan olarak, bilmiyorum neden kalabalık bir caddeye geldim, kurtulmam lazım bir an önce, bir sürü sıfatsız yüz, binlerce meraklı göz, yürüyen ayaklar .. Sıyrılmak lazım aralarından.. tekel bayiine ilişti gözüm, cebimdeki paranın hepsini içkiye verdim, alabildiğim kadar aldım .. Biraz dolansam da , Arnavutköy’e varmışım ..



Birkaç çekirgenin hayatını ezerekten mahvedip, kuytu bir köşeye geçtiğimi hatırlıyorum en son .. Bilmem kaç saat geçmiş aradan, günaydın bana .. Yağmur yağıyor, hem de nasıl, üstüm başım sırılsıklam .. Toprak ..



Her tarafım çamur .. Çıkarıyorum üstümde ne var ne yoksa .. Anadan doğma .. Bir yılan beliriyor, tutup ezmek istiyorum kafasını .. O yılan işte, sallansam da olduğum yerde, söyleyemesem de adımı, biliyorum o yılan .. Annemin boğazına sarılan ..



Sürünüyor, kaybolup gidiyor çamurun içinde, içine alıyor toprak onu .. Bir gün beni de alacağı gibi .. Senden korkan, senin gibi olsun bre puşt .. Yüzüme sıvıyorum çamurları .. Peygamber misali yürüyorum üstünde, bir cam batıyor ayakkabıma ..



Topraaaak diye bağırıyorum, toprak ! Geliyorum işte sana, hemde yalınayak .

Özcan Güngör