[dumanx77]

Ha Siyah, ha Beyaz !

Yüreğimi tavaf etmiş , yarınlarıma serpiştirilmiş sevdan...

Dünlerimde var olan , yarınlarıma umut olan sevdan...

Yüreğimde bir çocuk büyütüyor sevdanı, gözü gibi bakıyor, besliyor...

Hayal kurup beyazlanıyoruz kimi zaman, gerçeklerle siyahlara bürünüyoruz ardından...

Sen ve hayat en güzel hayal...

Ama hep seni yaşayaraktan, hepsi seninle...

Umutlanıp ak oluyoruz, sonrasında kararıyoruz...

Yine seninle...

Seni sevmek, seni yaşamak, seni anlamak...

Ama seni anlatamamak !

Mecnunlara, leylara AŞK'ı öğretecek sevdamızın içine ''gireyim'' demeyesiniz, boğulursunuz...

Sebeplerimizden korkar, sevdamıza AŞIK olursunuz !

Saatler hep 19:03 görünür bize...

Hayat hep siyah-beyaz gözümüzde...

Onunla gülüyoruz bazen, sahte de olsa gülüyoruz işte...

Ağlıyoruz bazen, en az sevdamız kadar samimi... karanlığa aglıyoruz... karanlığı gözyaşlarımızla beyazlatıyoruz !

Ama hep seni yaşatıyoruz, seni yaşıyoruz !

Kimi zaman senli hayaller kuruyoruz..

Senli 'belki'lerde, senli 'keşke'lerde, senli rüyalarda kayboluyoruz !

Hep seninle, hep senli !

Senli ''keşke''ler daha acı, senli ''belki''ler daha tatlı...

Senli hayat daha da bir anlamlı...

Senli siyah daha karanlık, beyaz daha aydınlık...

Bazen dünlere bakıyoruz, sevdamızla dertleşiyoruz...

Coşuyoruz bazen, ben siyah dedikçe yüreğim beyaz diye haykırıyor...

Karşılık beklememişiz ki severken, ''BEŞİKTAŞ'IM BENİM'' derken... İnönü'ye hayallerimize, sevdamıza koşarken...

Senli yarınlara dalıyoruz, sensizliğe ağlayıp, sana gülüyoruz...

Bize kızma... sana gülüyoruz, sana kızıyoruz, sana sitem edip sana haykırıyoruz...

Yüreğimiz sevdamıza küsemiyor...

BU YÜREK BU SEVDAYI KALDIRAMIYOR...