İnsanlar yanıbaşlarındaki sevgiyi hep görmezden gelmiştir hayatları boyunca bu böyle sürüp gidecek aslında mutluluğun o kadar zor birşey olmadığı aşikardır. Biz mutluluğu isteriz ama mutsuzluğun izlerini hep takip ederiz. Annelerimiz bunun tek örneği değil hayat içinde bizim için sunulmuş bir çok güzel şeyi görmezden gelip bilmediğimiz yollarda yürümeyi adet edinmişiz. Bindik bir alamete gedeyoz kıyamete hesabı. Bir annenin çocuğuna duyduğu o karşılıksız hesapsız kitapsız yüce sevgiyi keşfedebileceğimiz çok az şey olacak hayatta bu sevgiyi hala yaşatan o annelere de en azından saygımızı hiç bir zaman kaybetmemiz belki de bu hayata olan tek borcumuzdur kim bilir. |