[gozde_]

Beşiktaş sevginiz nasıl başladı?

Doğustan… Doğduğum günden beri Beşiktaşlıyım. Topağacı’nda doğdum, doğum yerim Beşiktaş. Bütün ailem Beşiktaş’lı. Ben çok sosyal bir kız değildim. İçine kapanık bir çocukluk dönemim oldu. Okula bile zorla giderdim. Sokaklarda oyun oynayarak değil, evde vaktimi geçirirdim. En büyük keyfim radyodan Beşiktaş maçlarını dinlemekti. Babam da koyu bir Beşiktaş’lıydı. Yoldaysak bile mutlaka arabanın radyosundan Beşiktaş’ın maçlarını dinlerdik. TRT dönüşümlü yayın yapardı. 10-15 dakikalık dönüşümlü yayınlarda Beşiktaş’ın maçlarını kaçırmamak için radyonun başından ayrılmazdım. Yusuf’la, Vedat’la, Şanlı’yla büyüdüm. Fotoğraflarını gazetelerden görüyordum. Onlar benim kahramanlarımdı. Mesela Vedat, penaltı ustasıydı. 43 penaltıdan 42 tanesini gole çevirdi. Vedat, topun başındaysa hiç heyecanlanmazdık. Kesin gol olurdu. Yusuf’u seyredemediğim için çok üzülüyorum. Şimdi geçmiş maçlarını izleyebiliyorum. Ancak canlı izleyememek çok büyük bir üzüntü benim için…

Haber1903.com adlı internet sitesinde yazılarınız yayınlanıyor. Nasıl tepkiler alıyorsunuz?

Bu yönüm pek bilinmiyordu. İnsanlar şaşırıyor tabi. Ancak zaman geçtikçe alışıyorlar. Siyah-beyaz renkler benim için çok büyük önem taşıyor. Beşiktaş sevgim, futbol sevgimi pekiştirdi. Maraton.com.tr’de yazmaya başladım. Daha sonra gerçek yerimi, Haber1903.com’u buldum. Bir taraftar olarak gözlemlediğim herşeyi yazıyorum. Beşiktaş adına birşeyler yapmak beni mutlu ediyor.

Maçları takip edebiliyor musunuz?
Evet tabi ki… Çok uzun yıllardır Kapalı tribündeyim. Hastalığımdan dolayı iki seneye yakın bir zaman ayrılık dönemi oldu. Ancak o dönemde de Beşiktaş’ı televizyondan takip ediyordum. Kapalı tribünün devamlı müdavimleri beni görmeye alışkınlar.


Hürriyet Gazetesi Web Sitesi’nden alıntıdır.