HAYAL KIRKLIĞI (MI?) & HAVA ALMAK (MI ?).. 
Hakkında ne yapacağına dair çıkartılan spekülasyonlara ve medya baskısına fazla aldırmayan Jordan kısa süre içinde yine spot ışıklarının altında ortaya çıktı ama bu sefer bir beysbol sahasında..
Çocukluğundan beri babasıyla en büyük rüyası olan beysbola White Sox’un ufak takımı Birmingham Barons takımının formasıyla adım attı.. Barons’da .202 ortalama tutturan ve sadece 3 kez "home run" yapan Jordan çok istese de White Sox tarafından çağırılmadı..
Sonbaharda Arizona Ligi’nde Scottsdale Scorpions’a katılan Jordan bu sefer .252 ortalama ile oynadı ancak takım sahibi Jerry Reinsdorf yakın arkadaşı olmasına rağmen yine Sox’dan çağıran olmadı..
Chicago Bulls yönetimi Kasım 1994’te United Center’ın önüne "Air Jordan"ın büstünü oturttu ve formasını da emekliye ayırdı.. Jordan’a olan vefa borcunu göstermenin bir yolu olan bu jestler, Jordan’ın da kendini dinlemek için ayırdığı zamanın ve çocukluk hayalinin peşinden gittiği sürenin daha çabuk dolmasına yardımcı oldu..
Beysbolda kimilerine göre başarılı kimilerine göre başarısız bir performansın ardından 94’de beysbol birliğinin greve gitmesi ile bu rüyaya son veren ve hayranlarına daha fazla acı çektirmemeye karar veren Jordan 18 Mart 1985’de basın toplantısı düzenleyeceğini açıkladı..
Amerika’daki kanal ve gazetelerin tamamı bu basın toplantısında hazır bulundu.. Joran belki de o güne kadar düzenlediği en net ve açık basın toplantısında sözü fazla uzatmadı "I’m back, Geri döndüm" !..
GEÇ OLSUN GÜÇ OLMASIN !.. “I’M BACK, GERİ DÖNDÜM” 
Alışılmışın dışında oynayan ve Barons’daki numarası olan 45 numaralı formasıyla salonlara dönen Jordan, yeni zaferler için yeni formasını terletmeye başladı..
26.9 sayı ortalaması ile 17 maç çıkartan Jordan, Bulls'un 13 galibiyet 4 mağlubiyetlik bir seri ile sezonu kapatmasını sağladı.. Ama Jordan'ın ilerlemiş yaşına rağmen döndüğünü gösteren karşılaşma 6. maçı oldu..
Madison Square Garden'da Knicks potasına tam 55 sayı bıraktı..
32 yaşındaki bu "genç" geri zıplayarak yaptığı yeni nesil şutları ve olgun hareketleriyle neden "Air Jordan" ya da "His Airness" olduğunu bir kere daha kanıtladı.. 23 numaralı formaya geri dönen Jordan, NBA Komisyonuna forma değiştirdiği için seve seve ceza ödemek zorunda kaldı..
Play-Off larda Jordan 31.5 sayı ortalaması tutturmayı başardı ama Shaquille O'neal'lı Orlando Magic, Jordan'ın ilk yılında yüzüğü almasına izin vermedi.. 6 maçlık serinin sonunda şampiyon Florida takımı oldu..
Yeni bir sezon yep yeni bir başlangıç ve yeniden 23 numara olacakların da adeta sinyali niteliğinde oldu.. Ama eski takımdan geriye bir tek Pippen kalmıştı, bu da Jordan'ı düşündürdü ama Dennis Rodman gibi bir ribaund ve defans canavarı Jordan'ın keyiflenmesine yeterli oldu ve kazanmak için keyifli bir Jordan her şeye bedeldi..
Yeni Jordan'lı Chicago Bulls o yıl sergiledikleri performansla daha önce başardıklarını geride bırakırcasına her şeyi yeniden yazmak istermişçesine oynadı ve Jordan'ın 30.4 sayı ortalamasıyla tamamladığı sezonda 82 maçta 72 galibiyet elde ederek kırılmadık rekor bırakmadılar..
Play-Off'ta da Sonics karşısında 6 maç sonunda gelen zafer ve şampiyonluk ne kadar büyük bir ironidir ki Babalar Günü'ne denk geldi..
Maçın bitmesiyle United Center’da topla birlikte yere yığılan ve topu bırakmayan Jordan'ın o hali hafızalardan hiçbir zaman silinmedi.. Sevinç ve üzüntü göz yaşlarını aynı anda döken Jordan şampiyonluk yüzüğünü artık yanında olmayan babasına hediye etti..
Bu arada Jordan normal sezonda ve finallerde ve All-Star’da en değerli oyuncu ödülünü alarak aynı sezonda 3 ödülü birden topladı ve Willis Reed'in 1970'te elde ettiği rekoru egale etmeyi başardı.. Bu sayede bir başka gerçek daha anlaşıldı; "Jordan'ın başarmak için istemesi fazlasıyla yeterli"..
1996-1997'de de tablo pek farklı olmadı Jordan, Bulls'u finallere taşıdı ve 6 maçın sonunda Karl Malone'lu Utah Jazz'ı geçerek şampiyonluğa bir kez daha ulaştılar ama 5. maçta midesinde hasta olmasına rağmen takımını yanlız bırakmayan Jordan 38 sayı atarak kazandıkları zaferle şampiyonluk turunu Chicago Stadı'na taşıdı..
Ancak Jazz’ın Jordan ve Bulls’a daha fazla tahammülü kalmamıştı ve Jazz'ın zaferi Bulls’u deplasmanda maç kazanmak zorunda bıraktı ya da yeni şampiyon bunu çok isteyen Jazz olacaktı..
Jazz’ın 86-83 liderliğinde devam eden 6. maç; Bulls ve Jordan çıkış yolu arıyor.. Maçın tamamlanmasına 1 dakikadan az bir süre var.. Chicago mola aldı.. Jordan ne yapacak.. Bir mucize gerçekleşebilir mi ?.. Yoksa Jazz buraya kadar getirdiği işi bitirebilecek mi ?.. Jazz hücumunu kesen Jordan yapması gerekeni yapıyor ve basketi buluyor.. Bulls aradaki farkı 1 sayıya indirmeyi başardı, skor şimdi 86-85.. Hücum sırası Jazz’da.. İbre Jazz’dan yana.. Jazz topu orta sahaya taşıdı, Bulls potasına yaklaşıyorlar, top şimdi Karl Malone ile buluştu.. Malona pozisyona girmeye hazırlanıyor.. Jordan, nasıl bir kaplan avına yaklaşırsa aynen öyle Malona’a yaklaştı.. İkisinin de ayakları yere yapışmış durumda, Jordan çok atletik ve Malone’un önüne bir anda geçmeyi ve faul yapmadan topunu çalmayı başarıyor.. Salonda bir anda ölüm sessizliği oldu.. Jordan şimdi yavaş yavaş topla ilerliyor.. Jordan’ın gözü bir süre de bir de onu savunmak için görevlendirilmiş olan Bryon Russell’da.. Russell sert ve kararlı savunmasıyla ünlü, Jordan’ı durdurmak için ne gerekiyorsa yapacak.. Ama Jordan’ın durmaya pek niyeti yok.. Jordan şimdi sağ tarafa penetre etmeye başladı, şimdi sola kıvrıldı Jordan yükseldi ve şutunu çekti.. Herkesin gözü havada süzülen topta.. Russell’ın hiç şansı yok.. Top hedefe doğru ilerliyor.. Sadece 5.2 saniye var bu basket olursa Jordan bir kez daha görevini yerine getirmiş olacak.. Arenada binlerce flaş patlıyor.. Ve basket.. Jordan yaptı.. Jordan 2 sayılık şutu baskete çevirdi.. Şimdi öne geçen taraf 87-86 ile Bulls..
İbre bir anda Air Jordan’a döndü.. Jazz’ın çaresizce yaptığı 3’lük denemesi başarısız ve şampiyon Chicago Bulls, şampiyon Michael Jordan..