[OnuR]

Allahım!


Senin şu mahlûkun ve kulun; hem âsî, hem âciz, hem gâfil, hem câhil, hem hasta, hem aşağılık, hem günahkâr, hem riyâkâr, hem bahtsız, hem efendisine varmak istemeyen bir köle hükmünde olduğu halde, bunca yıl dünyada bir firârî gibi yaşadıktan sonra pişmanlık duyarak Senin kucağına gelmek istiyor!

Senin rahmetine baş koymak istiyor! Hadsiz günah ve hatâlarını itiraf ediyor! Sana yalvarıyor, yakarıyor, duâ ediyor, niyaz ediyor! Eğer merhametinle onu kabul etsen, acıyıp bağışlasan, zâten o Senin şânındandır. Çünkü Sen, Erhamürrâhimîn’sin. Eğer kabul etmezsen, Senin kapından başka hangi kapıya gideyim? Hangi kapı var?

Senden başka Rab yok ki, dergâhına gidilsin! Senden başka hak Ma’bud yok ki, ona ilticâ edilsin!


Âmîn... Âmîn... Âmîn...