Zeki Müren 
Güzel Sanatlar Akademisi’nde öğrenciyken Refik Fersan ve Şerif İçli’den müzik dersleri aldı. İlk plağını 1950’de doldurdu; aynı yıl İstanbul Radyosu’na girerek solo programları yapmaya başladı. Titiz, duyarlı ve alışılmamış icrasıyla kısa sürede ün yaptı. Art arda birçok plak doldurdu. Bunların bazılarında kendi bestelediği şarkıları da okudu. 1954’te çevirdiği Beklenen Şarkı adlı filmin büyük bir ticari başarı kazanmasından sonra birçok filmde daha oynadı; bunların bazılarının müziklerini de hazırladı.
Zeki Müren ayrıca 1960’ların başında Arena Tiyatrosu’nda Çay ve Sempati adlı oyunda başrole çıktı. Şiirlerini Bıldırcın Yağmuru (1965) adlı kitapta topladı. Manolya, adlı ünlü şarkısının yer aldığı plakla 1855’te Türkiye’de ilk kez Altın Plak aldı. Ayrıca birçok kez çeşitli kurumlarca “yılın sanatçısı” seçilerek çeşitli ödüller verildi.
Klasik Türk müziğinin Tamburi Cemil Bey, Hafız Burhan, Münir Nurettin Selçuk gibi son dönemdeki adları arasına giren Müren, sonradan sadece güncel şarkıları seslendirmekteydi. 1980’de geçirdiği bir kalp krizinden sonra sahne çalışmalarını bırakmıştı.
1931’de yaşamına Bursa’da başlayan Zeki Müren; 24 Eylül 1996 tarihinde “Batmayan Güneş” adlı Zeki Müren Belgeseli’nin çekimleri ve bir ödül töreni için geldiği TRT İzmir stüdyolarında fenalaşıp kendini kaybetmiş, yapılan ilk müdahaleler sonuç vermeyince yaşamını burada yitirmiştir.