TEVHİD
Görülen ve görülmeyen her şeyin bir yaratıcısı olduğuna, yani kâinatı yaratan ve idare eden Allah’ın varlığına ve birliğine iman, İslam akidesinin ve bütün semavi dinlerin esasını teşkil eder. Çünkü Allah'a inanmadan, O'nun Kitaplarına, Peygamberlerine, Meleklerine, Din gününün sahibi olduğuna hayır ve şerrin, hulasa her şeyin yaratıcısının O olduğuna, her şeyin O'ndan geldiğine ve sonunda O'na dönüleceğine inanmak bir inceleme konusu dahi olamaz. O halde, evvela Allah'ın varlığını ve O'nun Bir olduğunu ispat etmek en tabii bir yol ve kaçınılmaz bir zarurettir Çünkü Allah, her şeyin aslı, var oluşunun sebebidir. O, her varlığın yaratıcısı ve gayesidir. Bütün dinler, bu inanca dayanır. Her türlü güzellik, hayır, adalet ve fazilet hissi, her insanda fıtri olan bu inançtan, Allah'a iman esasından doğmuştur. Her şeyi bilen ve her şeyi yaratmaya kadir bir Allah'a inanmak, erginlik çağına gelmiş ve akil hükmünde olan her insana farzdır.
Kelime-i Tevhid’i (Lailahe İllallah) söyleyen ve kalben buna inanan herkes mümindir. Yani Allah’ın varlığına ve birliğine inanan herkes mümindir. Müslümanların birlik ve beraberliğini bozan her türlü siyasal ve sosyal parçalanmalar Tevhid inancı ile engellemiştir. Yüce Allah Kur'an-ı Kerim'de bu konu ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır: "Hepiniz Allah'ın ipine (dinine, kitabına) sımsıkı sarılın, parçalanıp ayrılmayın." Al-i İmran Suresi 103.Ayet
İslam düşüncesinde farklı yorumların ve fikirlerin var olması, Müslümanların bölünmesine ve parçalanmasına yol açmamak şartı ile sınırlıdır. Dini hükümler, Müslümanlar arasında çekişme konusu olamazlar. Dinin temel esasları kabul edildikten sonra, ayrıntılar ve farklı yoruma müsait konularda farklı ilmi görüşler ortaya koymak ve değişik sonuçlara ulaşmak, İslam’ın, fikir ve vicdan hürriyetine getirdiği bir serbestliktir. Bu durum, Allah'a inanan Müslümanlar arasında hiçbir zaman ayrılığa ve çekişmeye yol açmaz. Aksine, tevhid, Müslümanları birleştirici en önemli unsurdur. Çünkü tevhid inancı taşıyan herkes, İslam çatısı altında birleşir.
“De ki: Şüphesiz Rabbim beni doğru yola, dosdoğru dine, Allah'ı birleyen İbrahim'in dinine iletti. O, ortak koşanlardan değildi.” En’am S.61.Ayet
“İşte O, sizin gerçek Rabbiniz olan Allah'tır. Artık haktan (ayrıldıktan) sonra sapıklıktan başka ne kalır? O halde nasıl (sapıklığa) döndürülüyorsunuz?”Yunus Suresi 32.Ayet
“Kendisine ortak koşmaksızın Allah'ın hanifleri (O'nun birliğini tanıyan müminler olun). Kim Allah'a ortak koşarsa sanki o, gökten düşüp parçalanmış da kendisini kuşlar kapmış, yahut rüzgâr onu uzak bir yere sürüklemiş (bir nesne) gibidir.”Hac S.31.A
"Dini ayakta tutun ve onda ayrılığa düşmeyin" diye Nuh'a tavsiye ettiğini, sana vahyettiğimizi, İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya tavsiye ettiğimizi Allah size de din kıldı. Fakat kendilerini çağırdığın bu (din), Allah'a ortak koşanlara ağır geldi. Allah dilediğini kendisine (peygamber) seçer ve kendisine yöneleni de doğru yola iletir.”Şura S.13.A |