Yeni çıkarılan tahviller ilk kez birincil piyasalar da satılır. Mevcut menkul değerlerin alınıp satıldığı ve el değiştirdiği piyasalara ise ikincil piyasalar adı verilir. Uluslar arası tahvil türleri ve bu türlerin alım satımının yapıldığı tahvil piyasaları, yabancı tahvil piyasaları, euro tahvil piyasaları ve özel plasman piyasaları olarak üçe ayrılır. Bu tahviller tahvil ihracını yapanlar tarafından normal olarak bir yatırım bankası veya menkul değerler finansmanına satılır. Ve bu kurumlar bunları daha yüksek bir fiyattan bireylere veya kurumsal yatırımcılara satarlar. Buna tahvil satışını yüklenmek, satışı üstlenen mali kuruma ise yüklenici denir. Yüklenicilik bir grup bankanın ve mali aracının konsoryimu aracılığıyla da yapılabilir. Hisse senetleri yatırılan sermaye karşılığında her yıl bir temettü getirisi sağlar. Ayrıca, yatırımcılar hisse senetlerinin kendilerinin değer kazanmasından dolayı ek kazanç sağlarlar.
Uluslar arası piyasalarda satmak amacıyla hisse senedi çıkarılması iki yolla yapılır. Tek dilimli ihraç durumunda euro, hisse senedi, sadece euro piyasalarda satılmak üzere ihraç edilir. Satış aynı anda Avrupa ülkelerinde çapılır. Fakat Avrupa ülkeleri dışındaki ülkelerde de (ABD, Japonya gibi) hisse senedi satmak mümkündür. İki dilimli ihraç yakında ise hisse senedi ihracı ulusal dilim ve uluslar arası dilim olarak ikiye ayrılır. Uluslar arası dilim yabancı yatırımcılara dağıtılabilir.
Hisse senetlerinin uluslar arası pazarlama, euro tahvillerde olduğu gibi kredi sendikasyonu yoluyla yapılır. 1960’lardan, fakat özellikle 1970’lerden beri mali piyasalarda en önemli trend bu piyasaların dünya çapında bütünleşme derecelerinin büyümesi entegrasyonudur. Bu trend 1990’larda daha hızlanmıştır. Buna mali piyasaların küreselleşmesi (globalleşme) denir. |