Ağıt
yıkık şeyler yaşadık yaşamı tam soymadık
sevda mukaddes yara yaramıza doymadık
ezik sözcükler verdik yıkık bakışlar verdik
yaşananların adını ikimiz de koymadık
bu bizim ağıtımız hep usulca ağladık
birbirimizin sesini insafsızca duymadık
baharı dağda bıraktık çıkmadık sokaklara
herkes kendini gömdü kimselere yaymadık
belki zaman götürdü yeşil yüreğimizi
maviye ant içmiştik mavilikten caymadık
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|