Literatürde bu tür sorunlara çeşitli çözümler önerilmiştir. Bunların en önemlileri “Devlet gözetimi”, “Hukuki korunma” ve “Bilgi üretimi” olarak sayılabilir ancak hepsinin kendine has sorunları mevcuttur ve ideal çözüm olmayabilirler. Devlet gözetiminin sorunu “Devlet”in her zaman dürüst olmayabileceği veya başka amaçları da olabileceğidir. Hukuki korunmanın kanunlar ve mahkemeler aracılığıyla uygulanması gereklidir ancak burada da süre, verimlilik ve karar vermek için gerekli bilginin bir araya getirilmesinin güçlüğü gibi unsurlar öne çıkmaktadır. Bilgi üretimi aslında alternatiflerin arasında en sağlıklı olanıdır ancak onun da sorunları vardır. Bilgi üretiminin ana sorunu üretilen bilginin kalitesinden ve dürüstlüğünden kuşku duyulmasıdır. Dolayısıyla bu piyasalarda en önemli unsurlar bilgiyi üreten tarafın dürüstlüğüne ve bilgi üretim sürecinin sağlıklılığına duyulan güvendir.
Finansal piyasalarda asimetrik bilgi sorunu özellikle belirgindir ve taraflar arasında (hatta aynı tarafta yer alan kişiler arasında bile) sorunlar yaratır. Bu sorunlara Aracılık veya Asil-Vekil Sorunu adı verilir. Finansal muhasebenin amacı finansal piyasalarda asimetrik bilgi sorununu hafifletmektir ve bunun için finansal bilgi kullanıcılarına karar vermede “faydalı” bilgiler sağlamaya çalışır. Burada kullanılan faydalı tanımının en önemli unsuru güven olabilir. Finansal muhasebe bilgilerinin güvenliliğini arttırmak için çeşitli önlemler alınmaktadır:
· Muhasebe bilgileri çeşitli meslek kurallarına uyması gereken muhasebeciler tarafından hazırlanır (kurallara uymayanlar meslekten men edilebilirler)
· Muhasebe bilgileri Genel Kabul Görmüş Muhasebe Standartları adı verilen, zaman içerisinde geliştirilmiş kurallara göre hazırlanır
· Halka açık şirketlerin Muhasebe bilgilerinin “Bağımsız Denetim”den geçerek Genel Kabul Görmüş Muhasebe Standartları’na uygun hazırlandıklarının tescil edilmesi gerekir.
Bu sistemde son kontrol bağımsız denetçilerin elindedir dolayısıyla onlara önemli görevler düşmektedir. Piyasalarda denetçilere güvenilmesi için onların iyi, dürüst insanlar olduklarını düşünmek yeterli bir koşul değildir. Bunun ana sebeplerinden biri denetçilerin aslında kamu yararına çalışmalarına rağmen ücretlerini doğrudan şirketlerden almalarıdır. Ancak denetçilerin sözlerine değer verilmesinin ana sebebi her denetimde dürüst ve güvenilir iş yaptıklarının garantisi olarak gelecekteki gelirlerini göstermelerinden ileri geliyor. |