İŞÇİ HAREKETİNİN İLK YILLARI
Amerikan işçi hareketinin politik etkisini kazandığı ve pekiştirdiği 1930’ları izleyen yıllarda çalışanların yaşantılarını iyileştirmeye yönelik çok sayıda yasa kabul edildi ve programlar düzenlendi. Bahis konusu hareketin güç kazanması kolay olmadı ve Amerikan ekonomisindeki yerini alması için bir buçuk yüzyıldan fazla süren bir çaba gösterilmesi gerekti.
Başka ülkelerdeki gurupların aksine ABD sendikaları mevcut serbest teşebbüs sistemi içinde çalışmayı yeğlediler ve bu strateji sosyalistleri düş kırıklığına uğrattı. Amerika tarihinde bir feodalite dönemi geçirilmemişti ve pek az sayıda birey de bir sınıf çatışması içinde olduğuna inanıyordu. Bunun yerine işçilerin çoğunluğu yaşantılarını iyileştirme yolunda diğer bireylerle aynı hakları elde etmeye çalıştıklarına inanıyorlardı. Sınıflar arası düşmanlığın azalmasına yol açan bir başka gelişme de ABD’de hiç olmazsa beyaz erkek işçilerin oy kullanma hakkını diğer ülkelerdekilere oranla daha önce kazanmış bulunmalarıydı.
İşçi hareketi başlangıçta daha çok endüstriyel alanda geliştiği için sendika örgütleyicilerinin kullanabilecekleri insan kaynağı sınırlıydı. İlk önemli ulusal işçi örgütü 1869’da Pennsylvania’nın Philadelphia kentinde konfeksiyon biçki işçileri tarafından kurulan ve yaşantılarını daha iyi duruma getirmek için tüm işçileri örgütlemeye adanmış olan Çalışanların Şövalyeleri’ydi. 1886’ya gelindiğinde örgütün siyahları, kadınları, ücretlileri, tüccarları ve çiftçileri içeren yaklaşık 700.000 üyesi olmuştu. Buna karşın, Şövalyeler içindeki çeşitli gurupların çıkarları çok kez birbiriyle çatışıyordu. Şövalyeler 1880’lerin ortalarında Amerikalı milyoner Jay Gould’un sahibi bulunduğu demiryollarına karşı düzenlediği bir grevde başarılı ve 1886’daki bir ikincisinde başarısız oldu. Bundan sonra da üye sayısı hızla azaldı.
1881’de, Samuel Gompers adında bir puro yapımcısı göçmen ve önde gelen başka zanaatkarlar beş yıl sonra Amerikan İşçi Federasyonu (American Federation of Labor - AFL) adını alan bir işçi sendikaları federasyonu kurdular. Anılan örgüt yalnız ücretlileri barındırıyor ve üyeler mesleklerine göre sınıflandırılıyordu. Gompers AFL’in ilk başkanıydı. Yüksek ücret ve daha iyi çalışma koşulları elde etmeye yönelik pratik bir strateji uyguladı ve bahis konusu öncelikler giderek tüm işçi hareketi tarafından benimsendi. |