Cahit arf'ın yorgun düşen sıralarında başladım seni sevmeye,
Her taraf matematik kokuyordu biraz da gül...
Her sıraya senin ismini yazıyordum
Silinmesin diye tükenmez kalemle,
Nasıl düşünüyordum hatırlamıyorum ama,
Seni düşünüyordum sadece.
Sesini duyuyordum dışardan
Gözlerini arıyordum başka gözlerde...
Her taraf matematik kokuyordu birazda gül
Ben A kümesi oluyordum Sen B
Bağıntı tanımlıyordum A dan B ye
En kopmayanından...
Sonra grafik çiziyordum tahtada
Ben kalp çizerdim hocaysa parabol.
Her taraf matematik kokuyordu biraz da gül
Sen şiir kitabım oluyordun ben matematik
Aynı rafta yanyana olabilme olasılığımızı hesaplıyordum
Sabit bir hızda yanına koşaradım kaç saatte gelinirdi?
Senin yanından bir daha geri dönermiydim?
Her taraf matematik kokuyordu biraz da SeN
Senin rengine boyuyordum matematiği
İki göz koyuyordum üstüne,benli
Pürüzsüz yanak, çilek dudak
Ve su sesi sürüyordum biraz da...
Sen beni matematiğimdin,
Matematikse Sen... |