[Ayche]

HIKÂYE

Senin dudaklarin pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!

Benim dogdugum köylerde
Ceviz agaçlari yoktu,
Ben bu yüzden serinlige hasretim
Oksa biraz!

Benim dogdugum köylerde
Bugday tarlalari yoktu,
Dagit saçlarini bebek
Savur biraz!

Benim dogdugum köyleri
Aksamlari eskiyalar basardi.
Ben bu yüzden yalnizligi hiç sevmem
Konus biraz!

Benim dogdugum köylerde
Simal rüzgarlari eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarim çatlaktir
Öp biraz!

Sen Türkiye gibi aydinlik ve güzelsin!
Benim dogdugum köyler de güzeldi,
Sen de anlat dogdugun yerleri,
Anlat biraz!

Cahit Külebi



.............................................


20 Aralık 1917'de Tokat�ta doğdu, 20 Haziran 1997 tarihinde Ankara�da öldü. Sivas Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü�nü bitirdi. Antalya lisesi'nde, Ankara Devlet Konservatuvarı'nda, Ankara Gazi Lisesi'nde edebiyat öğretmenliği yaptı. Milli Eğitim müfettişi oldu. İsviçre�ye kültür ataşesi ve öğrenci müfettişi olarak atandı. Yurda dönünce Milli Eğitim Bakanlığı Başmüfettişliği ve Kültür müsteşar yardımcılığı görevlerinde bulundu. 1972'de emekliye ayrıldı. 1983 yılına kadar Türk Dil Kurumu'nda çalıştı. 1976'dan sonraki dönemde Türk Dil Kurumu Genel Yazmanı�ydı. İlk şiirleri "Nazmi Cahit" takma ismiyle 1938'de Gençlik dergisinde yayınlandı. Daha sonra Varlık Dergisi'nde yayınlanan şiirlerinde de aynı imzayı kullandı. 1950-1954 arasında Sokak, İnsan, Türk Dili, Yaratış, Kültür Dünyası gibi dergilerde çıkan şiirleriyle ünlendi. İlk şiir kitabı "Adamın Biri" 1946'da yayınlandı. 1949'da çıkan ikinci kitabı "Rüzgâr"da Orhan Veli şiirine yaklaştığı dikkat çekti. "Atatürk Kurtuluş Savaşı'nda adlı eseri, Nevit Kodallı'nın "Atatürk Oratoryosu"na temel oluşturdu. 1940 sonrasında başlayan şiirimizin yenileşmesi hareketinde kendine özgü bir yeri var. Rahat anlatımı, içtenlik ve duyarlılığıyla ilgi çeken titiz bir şiir işçisi.