Ben de o anıları okuyunca çok duygulanırım.
Haliyle o zamanlar çok para kazanmak diye bir şey yok. Ama vatandaşın aldığından hallicedir.
Ben de rahmetli Baba Hakkı'nın başrolde olduğu birkaç anı biliyorum. İzninizle belleğimden aktarayım; kısa kısa...
* Beşiktaş, ismi lazım değil, bir takımla maç ediyor. Köşe vuruşu oluyor. Baba Hakkı içerde pozisyonunu almış, Voleci Şükrü'den top bekliyor. Şükrü ise hiç oralı değil; topa okkalı bir vuruş yapıyor, top ağlarda. Baba HAKKI, başlıyor kovalamaya Voleci'yi.
Voleci şaşkın, şaşkın:"Ya Baba ne kovalıyorsun, gol oldu işte." der.
Baba:"Oğlum dur. Dövmek için değil öpmek için kovalıyorum."
* Bir Fenerbahçe maçı. FB'li oyuncular çok kötü oynuyorlar. Baba Hakkı'da anlaşılmaz bir şekilde bu duruma sinirleniyor. Gidiyor FB'nin kaptanın yanına: "Arkadaşlarına söyle adam gibi oynasınlar, böyle tadı olmuyor."
* Bir maç, rakibin ismi lazım değil. Maç oynanıyor. Can Bartu(sinyor), çok güzel bir gol atıyor. Baba Hakkı, hemen Sinyor'a işaret ediyor:"Gel oğlum buraya."
Sinyor'u alıyor bir telaş. Düşünmeye başlıyor, ne hata ettim diye. Neyse varıyor Baba'nın yanına:"Buyrun efendim."
Baba:"Aferin evlat, güzel gol attın. Tebrik ederim."
Birkaç tane daha vardı; fakat tam toparlayamadım. İnternette arayıp bulabilrsiniz haliyle. Forumda da olabilir gerçi, pek bakmadım.
Son olarak, üstte yazan arkadaşlar biraz karamsar yaklaşmışlar şu anki duruma. Haklılar. Şimdi en temel erek, başarı oldu. İnsani değerler biraz gözardında kaldı. Ne yapalım, bir şekilde bu duruma geldi. Bu boka sokan bizsek çıkaranda haliyle biz olmalıyız. İstencimizi sağlam tutup, başarının gelip geçici arkadaşlıkların kalıcı olduğunu birbirimize dilimizin döndüğünce, davranışlarımızın gösterdiğince anlatalım. Rakiplerimize saygımızı yüksek tutmalı, 3 puana üç kalp kırmayalım. Herkes kupa istiyor, para istiyor, ün istiyor. Bunları hak edenin kazanması, dostlukların da baki kalması dileğiyle...
(bizim Baki değil, o gitti
)