[NuraN]

Bir külah dondurmayı görüp sevinç çığlıkları atan çocvuğu düşünün. Bu gibi onun sürekli mutlu göründüğü anları sürdürmek elinizde. Mutluluk öğrenilir mi yoksa doğuştan mı gelir? Mutluluk daha başka nedir? Herkes çocuklarının mutlu yetişkinler olarak büyümesini ister. Açık olmayan şey ise çocuklara nasıl mutlu edeceğinizdir. Onlarla hoşlandıkları şeyleri yaparak, onları överek ve kavga etmek yerine elinizi uzatarak onları mutlu edebilirsiniz. Çocuğunuzla keyifli zamanlar geçirmeniz onun iyimserlik, güven, saygı, eğlence, özgüven ve coşku gibi özelliklerinin gelişimine katkıda bulunur. Kendini sevmesi ve kendine inanması onu mutlu eder.

Mutluluk neye benzer?
Bir an için geriye bakın ve mutluluğu tanımlayın. Birincisi mutlu olduğunda çocuğunuz kendini çok iyi hisseder. Kalbi çarpar ve iyimser bakar, etrafındakilerle iletişim kurmak ister. Bu üzücü hiçbir şey yaşamasın anlamına gelmez. Biz kayıplara, acılara ve beklenmeyen şeylere karşı her zaman hazırlıklı olmalıyız ancak genel olarak iyi hissetmeliyiz. İkinci manada mutluluk, sahip olduklarınızdan mutlu olabilme kapasitesi, nadiren sahip olmadıklarınızı istemedir. Yani elinizde olanlardan memnun olma, sahip olmak istediklerinize ulaşma, ulaşamadıklarınız için üzülmemektir. Çocuğunuza bunu öğretmelisiniz.

Yani mutlu mu doğarız?
Büyüklerimizin yaptıkları gibi mutluluğun izini mi sürmeliyiz? Her ikisinden de biraz var. Tüm çocuklar, mutlu olma potansiyeli ile dünyaya gelirler. Depresyon ve kaygıya yatkın olan çocuklar bile mutlu olmaları için çalışan ve mutlu olmayı öğreten ebeveynleri varsa yaşamlarında çok mutlu olabilirler. Mutluluk göz renginden farklıdır, yani geçmişin garantilediği genetik bir özellik değildir. Çocuğunuzun yaşam boyu mutlu olmasını istiyorsanız, çocukluk dönemlerinde mutluluğun farkına varmaları için çalışın. Ailesi olarak çocuğunuzun keyifli bir yaşamı olması ve onu mutlu eden alışkanlıklar edinmesine yardımcı olun.