|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
05-02-2010, 19:14 | #1 | ||
C!mC!m£..! (: Üyelik tarihi: Mar 2008
Mesajlar: 1.680
Tecrübe Puanı: 23 |
Zaman ne ağır geçiyor bu puslu havada. Başka şeylere benzemiyor. Hem umudum oluyor Hem umutsuzluğum... Evin içinde amaçsızca geziniyorum bazen Bazen de tek noktaya odaklanmış gözlerim... Umutsuzlukların tek çözümü kimi zaman Acıların unutulmasının tek çaresi... Ona bağlarız çok şeyi Ama o bizden bağımsız. Bizimle birlikte bizden ayrı hissiz... Gitarın duyulmayan tınısını Gecelerin sabahlara ulaşmamasını Uğraşılarımızın hiç sonlanmamasını Ve acılarımızı ona mâl ederiz; Acımasızlığına acımasızca... Bir vuslat için Veya bitmeyen hasretimiz için Sığınırız zamana... O bizden habersiz Biz onunla bütün... Zaman güvenip Ertelediğimiz fırsatlar Suçlar bizi ihanetimizi... Zamanı şahit gösteririz Ama o konuşmaz Sanki döner bize arkasını. Sen üzülürken gidenlere Gelenler de bakmaz yüzüne... Sınırsızlığına inanıp zamanın Pişman olmak istersin. Bir kez daha karanlık yüzünü gösterir o; Ne üzülmene izin verir ne de mutlu olmana... Seni senden iyi tanır o. Bir gün sen de onu böylesine çok tanırsan En iyi arkadaşın olur Zamansız zamanla... | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |