|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
23-01-2008, 23:22 | #1 | ||
Üyelik tarihi: Jan 2008
Mesajlar: 264
Tecrübe Puanı: 17 |
Şu an içimin ezildiğini hissedebiliyorum.Kalbimin paramparca Olduğunu da… Ne kadar umutlanmıştım oysa Elimi tuttuğunda.Hiç bırakmayacaksın sanmıştım.Artık yitirmeye başladığım, Senli hayallerimi canlandırmıştın.. Bilerek mi yaptın bilmiyorum.Kim bilir belkide amacın ,beni böyle öldürmek !! Nede olsa sana küsemem öyle Değil mi? Canımı ne kadar yakarsan yak,Senden vaz geçmeyeceğimi düşündüğün için, Bu umursamaz hallerin.En büyük silahında seni görmemi Engellemek! İşte bunu yaptığın zaman yıkılıyorum,Biliyorsun İçten içe yüreğimi öldürüyorsun.Hani desen ki,“ Ben seni asla sevmeyeceğim , Benden umudu kes! Yolun açık olsun… ”Belki bu kadar zor gelmeyecek Vaz geçmek senden ,Hayallerimden… Ama sen ışıkları bir açıp bir kapatınca çıldırıyorum! Anlamıyorsun , Sen sustukça daha çok bağırıyor Umutlarım !! Sen benden gittikçe daha çok kanıyor Yaralarım…Seni görmekte tuzu oluyor Yaralarımın. Ama artık dayanacak gücüm kalmadı.Artık sevgini yenmeliyim..Çünkü bu aşka vereceğim,Bir yudum gururum kalmadı.Hepsini senin uğruna tükettim.Peki sonuç? Kendi yüzüme bakamaz oldum. Oysa bir damlacık sevgiydi senden İstediğim…Olmadı ve olmayacak..Senin için bir şey değiştirir mi Bilmiyorum, Ama ben gidiyrm. Zaten olmadığım hayatındn Çıkıyrm..Elveda demeden önce, Bir şeyi bilmeni isterim. Ben seni gerçekten SEVMİŞTİM ZORLU S€WDAM HOŞCAKAL... | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |