Optik Başkanın Hepinize Selamı Var !

[uMuT TaCiRi]

Gozlerimi kapattim, gozlerini gordum.

Cikip gelse…

Ve sorsa;

- “...........“

Bildigin gibi aslinda. Sen gittikten sonra da pek bir sey degismedi. Aslinda sana haksizlik ettik, seni bekledik. Sen gelince; yine, eskisi gibi..

- “...........“

Yok, oyle deme, kesme sozumu, dinle bi; haksizlik ettik, biriktirdik cunku, nerde ne kadar marazimiz varsa biriktirdik, olsun dedik, gun saymaya basladik. Geliyor nasil olsa demenin bir rehaveti oldu. Geliyorsun diye sevinip gormedik, goremedik, gormek istemedik belkide. Oyle oyle derken biriktirdik iste.

Sen gelince, senin o tribundeki varligin, duruşun, o sadece Besiktas halin ders olur nasil olsa diye…

Ogretmen diye yer etmistin belleklerde; kavgayi anlatacaksin diye bekledik… Haksizlik ettik, biriktirdik..

Sensiz her seye yetmek zor; hep eksik kaldik, en buyuk boslugu sana ayirdik, ayibi gormedik. Sanki sen gelince, sevdan ve kavgan ile dolabilecegini dusundugumuz bir bosluk, kendimizin yarattigini farkedemedigimiz bir bosluk iste…

- “...........“

Gecistirmek icin soruyorsun değil mi? Soyleyeyim yinede; soyledigimiz yok artik hindi babayi. Sensiz keyfi de yok be Optik. Bazen senin icin diye soylemek istesek de sen yoksun diye, haksizlik gibi, o seninle guzeldi diye sesimiz kısık bizim.

Ben tribundeki saygidan, sevgiden, kavga gürültü olmadan yasanan bir Besiktas kardesliginden bahsediyordum, dolduramadik.

Sen ozledin mi hindi babayi? Ozlemissindir tabi, laf mi benimkisi.

- “...........“

Iyi iste nasil olsun. Dun gece konustuk biraz. Alaattin bi ara senden soz etti; paket mi ne yaptirmisti sana; Kutahya’dan Bolu’ya gondermisti hani; camasir, kitap, dergi falan…

Simdi sana ne gonderelim biz?

Canlari saliyoruz tek tek, ardina dusmusler gibi en olmaz zamanlarda. Tipki senin gibi en olmaz zamanlarda yanina geliyorlar.

Neyse, ne diyordum? Haa, onu diyordum, işte Besiktas bir hayat bahşetmisti hepimize, biz o hayata sahip cikamiyoruz yeterince. Ciyanlar, sirtlanlar, soyanlar, yiyenler… Adamlik hak getire.

- “...........“

Teselli etmek icin soyluyorsun bunlari. Suc bizde. Benim kabul ettigimi sen kiyamadigin icin ustune aliyorsun. Sen hep “biz” dedin, simdi de “biz” diyorsun. Metin, Sari Firtina’miz, hani bir idmanda arabasinin lastiklerini indirmistiniz, O da gelmisti Riza kaptan ile beraber seni son kez gormeye. ‘Bizim Optik’ diyor mesela senden soz ederken. “BIZ” bu kadar genis bir aileyiz seninle, bu kadar icten.

- “...........“

Olur, basim ustune, tabi soylerim. Bak mesela hentbolde iyiyiz tamam mi, voleybolda ikinci lige dustuk biliyorsun; ama su an namaglup ilerliyoruz, gel gor ki semtin icindeyiz halbuki ama bazen rakip bizden fazla! Saka degil gercekten oyle! Biz Besiktas her sey diyoruz, oyle biliyoruz ama gel gor ki kimse ilgili degil amatorlerle. Bir avuc taraftarin vefasi ile sahaya cikiyor cocuklar. Karpitle sarartilmis yapay bir ask degil bu, en harbisinden Besiktas’i yasamaktir halbuki.

‘Gel gor ki’ mi dedim ben sana? Gelir misin bir daha? Keske gelsen be Optik, keske gelsen. Beraber inerdik semte, giderdik hep birlikte, butun Besiktaslilar…Dolmabahce’den salinirdik...Keske gelsen…Ya da hic gitmeseydin... Keske... Bu daha guzel. Iste keskelerimizi biriktirdik biz.

- “...........“

Tanirim tabi ki Nurettin’i, okuldan arkadasimdi O benim.

Dogu Beyazit’in oralarda... neyse ruhu şad olsun.

Sevinmistir simdi seni tanidigina. Fakulte kantininde bizi gorunce, elini havaya kaldirip, boyle bagirirdi bak:

-Looooooooooo, Besiktas looooooo!...

- “...........“

Medya bir alem. Haberler siyah-beyaz degil, genellikle carpitma, kolpa haberler iste. Gun asiri yukleniyorlar, kimin sesinin cikmasini isterlerse mikrofonlar ve kameralar hoooop o yone. Yapisiyor eline gazete sayfalari; civik civik, boyasi akiyor, kiri kaliyor. Keza ekran da oyle. Daha kotu hatta. Gozunun onunde hersey, daha fazla izlenme icin arsizligin haddi hesabi yok. Bu cografyada fareler, bocekler iskencecilerin silahlari olarak salindi insanlarimizin uzerine. Simdi o farelerle, boceklerle hasbihal ettirilen insanlarin korkularina yarismalar duzenleniyor. O cam kutuya hapsedilmis hayatlari olan insanlara en ahlaksiz teklifleri secenek diye sunarlarken maestrolar para odullerine alkis istiyorlardi. Adalet yoksunlugu hemen kendini belli ediyor. Zalim sofralarina kurbanlar kesiliyor oralarda.

-Siyah-Beyaz-Olum-Yasam- icin savcilari goreve cagiranlarda var. Alfabenin yirmidort harfinden tek bir kelime yaratamayanlar, cumle kuramayanlar, ufurerek gider yapmayi adamlik saniyor. Besiktas seyircisiz oynasin diyeni de var. Dedim ulan Besiktas taraftari ile oynuyor zaten seyirci ile degil. Birde gecenlerde sey oldu, Cem yazdi kendi kosesinde; tehdit etmisler.

- “...........“

Kim oldugunu yazmadi, karanliktan aramis karanliklar prensi. Dusun ki, Besiktas uzerine fikir yuruten birinin hayati tehdit altina giriyor fikirleri yuzunden. Fikirleri begenilmeyen insanlarimizi itip kakiyorlar, dun oldugu gibi. Bunu Besiktas adina yapiyorlar. Besiktas adi ile bogazlarindan gecen lokmalara ragmen, haram ile helali ayirt etmeden, Besiktas adina katlediyorlar bircok seyi. Kucuk Prens’i okumadan buyuk imparator ilan edilenler... Insanlarin fikirleri ile suclandigi cag ne bitmez bir cagmis ogretmen Mehmet.

- “...........“

Bunu da gordun, duydun oyle mi? Arasira yapanlar var evet. Aslinda isliklananin sadece hata yapan, yetersiz kalan bir sporcu olmadigini, Besiktas oldugunu, Besiktas’in da ilk onbirden ibaret olmadigini bilmeleri gereken bu insanlarimiza birak yillarca sampiyonluk gorememeyi, o donemki yetersizlikleri ile ligin dibinde iken dahi askin herdaim ask oldugunu yasatan tribunu anlatmak lazim.

- “...........“

Sorma, deplasmanlara kapilari kapattilar kimi yerlerde. Her turlu eziyeti cikariyorlar arkadaslara. Resmen yasakli yaptilar bizi. Oysa Besiktas, taraftari ile birlikte ayaklarina geliyorsa, insanlar bunu nimet bilsinler.

Tribun cezali... cArsi’yi bir suc orgutu imis gibi gosterme gayretkesligine dusenler toplandilar bir masanin basina, kestiler cezayi. Oyle bir hukuki gerekce falan degil, tamamen bitirmek, sesi susturmak istedikleri icin yaptilar… Isin garibi ne biliyor musun? O tribun emekcilerinin icinde oldugu ayni taraftara odul de verildi. Mevlana hosgoru ve ornek taraftar odulu! Ödulu bir yoneticimiz aldi, kim oldugunu animsamiyorum simdi. Bizden birine ulassa o odul, o cezalari kesen il guvenlik kuruluna gonderirdik. Sanki o tribune gelen insanlar hergun trafik kazasindan olen insanlarin yurudugu yollardan gecmiyorlar. Sanki tribune gelen insanlar evden cikarken postacinin biraktigi elektrik faturasina lanet okuyarak ise gitmiyorlar. Sanki o insanlar gazete bayisinde gozune ilisen mansete agiz dolusu okkali bir kufuru dudaklarinin arasindan salmiyorlar. Sanki o insanlar acligi, issizligi, egitim kurumlarindaki orumcek aglarini bilmeden, gormeden, asagilanmadan, horlanmadan o tribunlere geliyorlar degil mi? -Ferman onlarinsa, tribun bizimdir. Tarihi cArsi’ya kirilan kalemler degil, Besiktas’lilar yazar!-

Sen simdi deplasman dedin ya, corba cekti canim, soz parasini alirsin sonra!

- “...........“

Seni boyle agiz dolusu gulerken gormek…

Ama… cocuklar soyluyor, her molada icilen corbada nasil akillarina dustugunu. Bogazimiza bir seyler dugumleniyor, agzimiz cam kirikliklari ile doluyor sanki o an diyorlar. Sokaktaki kimsesiz kedileri, kocaman bir kaşarla besleyen adamdan soz ediyorlar. Bunu yapan Besiktas’li kardeslerini mi ac birakacakti? Bizlere veda etmenden bes gun oncesine kadar da elinde iki yetim kedi ile cikmadin mi avluya? Kiyamazdin sen. Aciz ama simdi Optik, bircok sey icin aciz. Eskinin sadakatine aciz, samimiyetine aciz. Ve az olan taraftayiz.

Ozluyoruz seni be Baskan.. Yoklamada hep ‘burada’, ‘mevcut’ diye bagiriyoruz. Biz seni asla ‘yok’ yazdirmayacagiz bunu boylece bil ama keske bizde bilebilsek bu ozlemek hali icimizde hangi kosede sakli. Bilsek, bulsak, torpuleyebilsek biraz.

Onurlu ve erdemli olmayi ogrettigin ogrencilerinin aklinda silgi ve tebesir kokusundan baska, helal ettigin bir not fazlasindan gayri seyler kaldi. Uzerinde cubuklu forman ile kollarini iki yana acip herkesi hasretle kucaklar gibi resmedilmis bir halin var ya senin, iste ondan daha baska seyler kaldi herbirimizin icinde.

- “...........“

Evet, doluyum, bayagi doluyum hemde.

Memedim, biz seninle, yaralarimizin kabuklarini opecek birinden yoksun kalmis olduk aslinda; kabuklarini opse de hemen gecse dedigimiz yaralarimizin. Bizi cok ama cok derinden yaralayan seyler var. Ekseriyatimizin bir omre yetecek kadar da acisi var. Birbirine kardes olmus yaralarimiz… Hic kanatmayalim kalbimizi desekte, gun oluyor kendi ellerimizle kaşiyoruz yaralarimizi bilip bilmeden, kanatiyoruz yok yere... Sevinclere de nail olduk en guzelinden, en onurlusu, en sereflisinden, hakkaniyetle hemde. Lakin yaralarimizla didisip duruyoruz, kendi kabugunu dokmesini beklemeden, didisiyoruz ha bire ve yeniden kanatiyoruz iyilesmesine firsat vermeden.

Yeni acitan seyler var. Oynanan sahalar ayni olsada, sahadakilerin sayisi ayni kalsada, degisen seyler de var. Hizla degisen, degistirilen seyler. Onlarin stadi, onlar şu kadar sampiyon oldu, onlarin mali, mulku, parasi formasi... Boyle seyler de var; surekli bir kendini inkar, gecmisi inkar, gelenegi inkar hali. Kendini tanimadigindan olsa gerek, yeterince tanimadigindan, goremediginden ihtimal. Kendini sadece ve sadece aidiyet duydugu Besiktas ile ifade edebilmek yerine hicbir aidiyetinin olmadigi bir baskasi uzerinden kendini ifade etme hali. Farkliligin baskalarinda olanlar ile degil olmayan iledir. Birsey desen eskici oluyorsun. Ama bu bir ic fenaligidir ve benim icim fena oluyor.

Hep oyle olur ya zaten; sonra bir bakmissin baska hayatlarda gezinirken kendi hayatin ucup gitmis elinden.

Oysa sen, “Besiktas’tan baska ozel hayatim yoktur“ deyip, hicbir seyle mukayese edilemeyecek bir yere koymustun Besiktas’i. Uzerine kilicla gelenlere karsi, boynundaki zincirle kapistin; ama Kazan’in dibinde tartaklanan Fenerbahceli’yi cebinde yeterince parasi olmadigi icin taksi tutup, oradan uzaklastirdin... Bak, bunlarda mukayeselik.

Emek ile dalga gecenlere –hepimiz emekciyiz- diye yanit vermek mukayeselik. –Sekiz-Sifir yenilmek, serefsiz olmaktan yegdir- diyebilmek mukayeselik. Besiktas’in, Besiktas’li olmanin hakim oldugu ruhun sana verdigi gurur kendini yansitir herzaman. Simdi niye bu kadar alakasiz oldu bu insanlar? Simdi Kazan’in dibinde...neyse ya bosver...

- “...........“

Yok be Baskan, kusmek degil bizimkisi, yanlis anlama. Sinirimiz alinmis bizim, kizsak da kusemeyiz, kusmeyiz biz Besiktas denilince. Gidecek baska bir yerimiz yok bizim, birakmayiz.

Belki degil, inaniyorum kesinlikle iyilesecegiz biz! En derin yaralarimiza birbirimize sarilarak derman olacagiz Yeter ki Besiktas kardesligini, tribunde yanyana, omuz omuza durdugumuz insanlarla olan Besiktas kardesligimizi yitirmeyelim. Bu buyuk ama cok buyuk “BIZ”i yitirmeyelim; hep “BIZ” deme erdeminde olalim.

Umut demisti epey bir vakit once, dedi ki; -’her an hazirlikli olmaliyiz, Optik Baskan her Pazartesi gecesi ruyalarimiza hesap sormaya gelebilir diye gonlumuz ve vicdanimiz rahat olmali.’

- “...........“

Yok kalsin atki boynunda, usumedim ben, sadece bir urperti geldi birden.

Animsiyor musun ilk macini? Cocuktun daha, agliyordun yeniliyor Besiktas diye. Hani yaninda cep konyagi icen yasli bir adam vardi. Sen agliyordun Besiktas yenildi diye, yasli adam seni teselli ediyordu hani, animsiyor musun?

Ben tanik oldum. Ben her seyin bir insanin gozune canhiras hucum ettigini gordum. Tıpkı senin gozlerine hucum ettigi gibi. Her seyin bir zerre gozyasina sigdigini gordum, bir zerre su damlasina...bir dudak kipirdamasina sigdigini gordum koca sevdanin. Bir gıdım sese…Besiktas icin…Besiktas icin…

- “...........“

Evet, simdi bize hakikat gerekli. Bize hakiki yasanmisliklar gerekli. Hakiki samimiyet gerekli. Daha cok sokak gerekli. Hakiki ve samimi cumlelerle konusulanlardan, yazilanlardan daha cok gerekli. Hayat dedigin musveddelik degil ki temize cekesin. Emirhan Abi,´yasam suncacik birsey iste´der. Besiktas bize sunulmus bir yasam gibidir! Besiktas bizim her seyimiz, hayatimizin en anlamli en guzel parcalarindan biri. Biz, her seyimize bir halel gelmesin diye bazen hayat ile olum arasinda kalabiliyoruz. Kalanlar, bizden sonrakiler daha cok yasayabilsin bu guzelim Besiktas’i diye...

Hakikat gelenekte, gecmis hakikatin ta kendisi. Bu yuzden biz gecmise, gelenegimize capa attik. Mevsimin ismi cag, ayin adi modern, yillardan endustriyel! Biz bu havalarda daha fazla savrulmayalim diye, gelenegimizden daha fazla uzaklasmayalim diye gecmise capa attik. Unutmamak, unutturmamak icin. Beni en cok korkutan bu iste; aynaya bakinca kendimi gorememek, kendi yuzumu gorememek, taniyamamak kendimi. Beni en cok bu korkutuyor.

- “...........“

Boyle birden gitmek zorunda misin peki?

Oyle olsun.

Gelirsin ama tekrar degil mi?

Besiktas senin cennetin cunku.

Unutma, sadece bir nefes kadar uzaksin bize.



Gitti.

Son Barikat Beşiktaş....

[OzzY]

saol...

[taKi_bJk]

teşekkürler mükemmel yazı için..

[ozlem]

ellerıne saglık

[kartalbjk]

agladim ya:S

[daniel_clark]

Elerine saglık....

[gokayandbjk]

helal olsun be kardeşim

[northwest_eagle]

Optik başkanı tanımıyorum fakat ismini çok duymuştum.Bu dizeleri yazdıran adamı şimdi çok daha iyi tanıyorum.Yazan arkadaşın eline sağlık.

[uMuT TaCiRi]

eminim abi şuan bir özlemin vardır uzaklarda
siyah beyaz rengine Beşiktaşkına
siyah-beyaz bir maziden uzakta
yalnızca yazarken sana uzak yalnızca sana yakın
ruhunun dalgalarında sevgin kalsın abi
bitmeyen aşkınla kardeşlerinin,abilerinin-öğrencilerinin akıllarında hep sen varsın...
Heyyyy Allah...

[SonaY]

ağlattın beaaa..gelir o yanlız bırakmaz beşiktaşımızı.

bu arada bu mükkemmel yazı kimin?