Gerçek dost... - Beşiktaş Forum ( 1903

**dilannnnn** · 05-02-2007, 01:05

Bir gun, lisede iken, sinifimdan bir oglana rastladim eve donerken.
Kayl idi ismi. Okuldaki butun kitaplarini sirtlamisa benziyordu.
Kendi kendime, "Neden biri okuldaki kitaplarini eve getirsin
cuma aksami, gerçekten hafiz olmali bu oglan" diye dusundum.
Benim hafta sonum pilanlanmisti bile( partiler ve futbol,
arkadaslarimla yarin ogleden sonra), omuzlarimi silktim ve yoluma devam ettim.
Yoluma devam ederken, bir gurup oglanlarin
ona dogru kostuklarini gordum.
Onu itelediler, butun kitaplarini dusurttuler ve çelmeleriyle
oglani çamur içine dusurttuler.
Gozlukleri uçup oglandan uç metre oteye çimene dustu.
Oglan basini kaldirdi, gozlerinde derin bir aci gordum.
Kalbim burkuldu oglancik için.
Ona dogru sekeledim, gozluklerini
bulmak için emeklerken gozundeki bir damla yasi gordum.
Gozluklerini ona verirken "Serseri herifler" dedim.
Baska yapacak isleri yok sanki.
Bana bakti ve "Tesekkur ederim" dedi.
Kocaman bir gulumseme belirdi suratinda.
Gerçekten minnetkarlik ifade eden bir gulumseme
idi. Kitaplarini toparlamasina yardim ettim ve nerede oturdugunu
sordum. Tesaduf ya, bize yakin oturuyormus. Neden daha once gozume
çarpmadin diye sordum. Daha once ozel okula gittigini soyledi.
Daha onceden ozel okula giden bir arkadasim yoktu hiç.
Hep beraber eve yollandik ve kitaplarinin bir kismini ben
tasidim. Arkadas olunacak birine benziyordu.
Arkadaslarimla beraber futbol oynamak istermisin dedim.
Evet dedi. Hafta sonunu beraber geçirdik, biraz daha tanidim Kayl'i, biraz
daha ilindim ve arkadaslarimda ondan hoslandilar.
Pazartesi sabahi geldi, ve Kayl butun kitaplariyla okula
donuyordu. Durdurdum ve "Bu kitaplari hergun tasimakla guzel pazi
yapacaksin" dedim. Guldu ve kitaplarinin yarisini bana uzatti.
Ondan sonraki dort sene içinde Kayl ile çok iyi arkadas olduk.
Okulun son yilinda koleje gitmeyi dusunmeye basladik.
Kayl Georgetown kolejine karar verdi, bende Duke kolejine
gidecektim. Arkadasligimizin sureceginden emindim ve aramizdaki
kilometrelerin bunu etkileyecegini sanmiyordum.
O doctor olacakti, bende futbol bursuyla iktisat okuyacaktim.
Kayl sinif birincisiydi. Her zaman onun
hafizligiyla girgir geciyordum.
Sinif birincisi oldugu için mezuniyet toreninde onun konusma
yapmasi gerikiyordu. Çok memnundum ortaya çikipta konusma yapmak bana
dusmedigi için.

Mezuniyet gunu Kayl'i gordum. Çok yakisikliydi kerata.
Lise boyunca gelisen ve benligini bulanlardandi Kayl.
Gerçekten olustu ve pazilasti ve gozlukler yakistida oglana.
Butun kizlar seviyordu onu, ve benden çok kiz arkadasi vardi.
Bazen kiskandim onu dogrusu. Bugun o gunlerden biriydi.
Heyecanli oldugunu sezdim yapacagi konusma dolayisiyle.
Sirtina yapistirdim bir tane ve " Aslan oglan, becereceksin,
korkma" dedim. Bana o minnetkar dolu bakisiyla bakti ve gulumsedi. "Tesekkurler" dedi.
Bogazini temizledi ve konusmaya basladi:
Mezuniyet, bizlere buraya kadar gelmemize yardim edenlere
tesekkur etme zamanidir. Anneniz, babaniz, ogretmenleriniz, kardesleriniz,
belki antrenorleriniz... fakat en çok arkadaslariniz...
Birisiyle arkadas olmak o kisiye verebilceginiz en buyuk
hediyedir. Sizlere bir hikaye anlatacagim simdi.
Arkadasima inanilmaz bir ifade ile baktim, o, kalabaliga bizim
ilk tanistigimiz gunu anlatirken.
Tanistigimiz gunun hafta sonu intihar etmeyi pilanlamis megerse.
Annesi sonradan okula gidip aci içinde onun dolabini bosaltmak
zorunda kalmasin diye, megerse ogun Kayl okuldaki dolabini tamamen
bosaltmis ve eve tasiyormus. Bana derinden bakti ve gulumsedi.
Sans olarak kurtarildim intihar etmekten.
Arkadasim beni kurtardi bu faciadan.
Topluluk mirildanmaya basladi yakisikli arkadasimin hayatinin en
zor zamanini anlatmasina.
Annesi ve babasinin bana baktiklarini ve minnet dolu
gulumsemelerini gordum. O ana kadar durumun bu kadar onemli oldugunu anlamamistim.
Hareketlerinizin neticesini hiç bir zaman bosa vermeyin.
Kucuk bir mudahele, digerinin hayatini tamamen degistirebilir.
Iyiye veya kotuye. Allah bizi bir araya getirdi birbirimizin hayatini etkilemeye.
Diger kisilerde Allahi arayin. Simdi iki sey yapabilirsiniz:
Bunu arkadaslariniza gonderebilirsiniz veya
Silebilirsiniz bilgisayarinizdan sizi hiç etkilememis gibi.
Gordugunuz gibi ben birinciyi sectim.
Arkadaslar melekler gibidir, bizi ayaga kaldirirlar kanatlarimiz uçmayi
unutunca. Ne baslangiç ne de son vardir.
Dun tarihtir.Yarin bulmaca. Bugun hediyedir.

**eagles_03_bjk** · 06-02-2007, 03:03

gerçekten arkadaşlıgın ne oldugunu anlatan ve bize hatırlatan güzel bir paylaşım. tşkk..ler

**DiShe_KARTAL** · 06-02-2007, 03:15

dilannnnn Daha küçük yazsana ya hiç bişey okuyamadım

**NuraN** · 06-02-2007, 04:04

''Birisiyle arkadas olmak o kisiye verebilceginiz en buyuk
hediyedir''

Malesef bazı insanlar bu hediyenin değerini bilemiyorlar...

gerçek dostlarımla aramın açıldığı böyle bi günde bu yazıyı bizlerle paylaştığın için çok tşk ederim Dilan...

**JuLiet** · 06-02-2007, 06:01

Alıntı:

newaria´isimli üyeden Alıntı

''Birisiyle arkadas olmak o kisiye verebilceginiz en buyuk
hediyedir''

Malesef bazı insanlar bu hediyenin değerini bilemiyorlar...

gerçek dostlarımla aramın açıldığı böyle bi günde bu yazıyı bizlerle paylaştığın için çok tşk ederim Dilan...

üzülme nurancım..biz varız ve seni çok seviyoruz...paylaşım içinde tşklr dilan ...