Kümes Ekipmanları

KÜMES EKİPMANLARI

Tavukçulukta ekipmanların ayrı bir önemi vardır. Çoğu tavukçuluk ekipmanları, bugün üstün bir teknoloji ile yapılmakta ve hazır olarak satılmaktadır. Satın alınırken, amaca en uygun tipin seçilmesi gerekir. Ancak bunlar arasında, bazı işletmeler tarafından yapılabilecek olanları da vardır. Bu durumda tek tek ekipmanların teknik özelliklerinin bilinmesi gerekir. Tavukçuluk ekipmanlarının büyüklük ve dizaynları farklıdır. Hatta bir ekipmanın, örneğin yemliğin bile farklı büyütme dönemleri için kullanılacak büyüklük,tip ve özellikleri olabilmektedir. Ancak bütün ekipmanlar için geçerli olabilecek bazı temel özelikler vardır. Ekipman seçiminde önemli olan hususlar aşağıda verilmiştir:
a- Fayda değeri: Ekipman yararlı ve çalışır durumda olmalıdır.
b- Yapı özelliği: Bir çok ekipman işletmede monte edildiğinden, parçalanıp toplanabilir bir yapıda olmalıdır.
c- Sağlamlık: Tavukçuluk ekipmanları, uzun süre kullanılabilecek şekilde sağlam olmalıdır.
d- Kullanışlılık: ekipmanlar, komplike olmamalıdır. Kullanım kılavuzuna ihtiyaç duyulmamalı, kullanan işçiler kolayca kavrayıp öğrenebilmeli, kullanabilmeli ve küçük arızaları kolayca tamir edebilmelidirler.
e- Yıllık bakım masrafları: Ekipmanların yıllık bakım masrafları düşük olmalıdır. Çünkü yumurtanın maliyetinde gerek amortisman, gerekse yıllık bakım-onarım giderleri önemlidir. Ucuz ekipman olarak daha yüksek bakım-onarım giderleri ödemek ve kısa süre kullanmak yerine, uzun ömürlü ve yıllık bakım-onarım giderleri düşük ekipman almak çok daha ucuzdur.
f- Taşınabilirlik: Tavukçulukta kullanılan ekipmanların çoğu taşınabilir, yani bir yerden diğer yere kolayca nakledilebilir özellikte olmalıdır.
g- Bulunabilirlik: Seçilecek sabit, portatif ve taşınabilir özellikteki ekipmanlar ve yedek parçaları kolayca bulunabilir olmalıdır.
h- Yemliklerin yem zayiatını azaltıcı nitelikte olması: Hayvanlar, uygun şekilde yapılmış yem zayiatı azalacaktır. Böyle yemlikler yemin hayvan tarafından yemlik dışına saçılmasını asgariye indirileceğinden, yem zayiatı azalıp yemden tasarruf edilecektir.
I- Ekipmanların işgücünü azaltıcı özellikte olması: modern ekipmanlar kümeste ihtiyaç duyulan işgücünü azaltıcı nitelikte olmalıdır.
i- Gübre muhafaza ve kirliliğin önlenmesi: Gübrenin hem çevreyi kirletme özelliği hem de satılabilir değeri vardır. Bu nedenle gübre, uygun muhafaza yöntemi kullanılarak, en karlı şekilde elden çıkarılmalıdır.
j- Ekipmanlar, yapısal olarak karmaşık olmamalı sık sık arıza yapmamalı ve istenen fonksiyonları tam olarak sağlayabilmelidir.
k- Ekipmanlar kolay temizlenebilir ve dezenfekte edilebilir nitelikte olmalıdır.
Kümeslerde Isıtma Sistemleri ve Ana Makineleri
Çevre kontrollü olmayan kümeslerde genellikle ısıtma **** yakıtı ile gerçekleştirilir. Kümesin büyüklüğüne göre yeterli soba kurulabilir, ısıtmada dikkate alınacak sıcaklık civciv seviyesinde ölçülmelidir.

Sobaya ve diğer ısıtma ekipmanlarına alternatif olarak çeşitli tip ana makineleri bulunmaktadır. Yer tipi veya çok katlı ana makineleri, tavana asılanlar, yere konulanlar, elektrikli, fuel oil'le ısıtılanlar, doğal gazlı, gaz yağı ile çalışan ana makineleri ve infrared lambalar bunlar arasında sayılabilir.
a- Çok katlı ana makineleri: çok katlı ana makineleri kafes şeklindedir. Genellikle 6 katlı, ikili bloklar halinde, ısıtma sistemi elektriklidir. Her katta, ön ve arkada yemlik ve suluklar bulunur. Kolayca çıkarılıp, temizlenip takılabilirler.
Civciv burada iki, en fazla üç hafta kalıp kümes ya da kafeslere nakledilirler. Bugün için yaygın değildir ve yerlerini diğer ısıtıcılar almıştır.
b- Gazlı ana makineleri: Yaygın olarak kullanılan bir ana makinesi tipidir. Isıtıcı, 2-2.5 m çapında kubbe şeklindeki bir kapağın içine yerleştirilmiştir. Her biri için 500-750 civciv hesaplanabilir.
c- Düz şapka tipi ana makineleri: Isıtıcının üzerinde bulunan kapak düzdür. İsmini de bu özelliğinden almıştır. Isıtıcı tarafından radyant isi meydana getirilir. Yaklaşik 1.2 m çapındadırlar ve zeminden 60 cm yükseğe asılırlar. Her ısıtıcı için 500 civciv hesaplanır.
d- Katalizörlü (katalitik) ana makineleri: Bir katalizör tarafından meydana getirilen kimyasal reaksiyonla ısı üretimi esasına dayalı gazlı ısıtıcılardır. Temiz ve alevsiz bir ısı sağlarlar. Toz ve rutubetten etkilenmezler.
e- İnfrated ana Makineleri: İnfrarad tuğlalı ana makineleri, ısıtıldığında infrared ışınlar veren, ısıya dayanıklı bir tuğla altındaki özel bir ısıtıcı ile ısı verirler. Bu ana makinelerin şapkalı ve şapkasız olmak üzere çeşitli tipleri vardır. Isı verme güçleri diğer ana makinelerinden biraz daha düşüktür. İnfared lambalar yataklığın üzerine 45-70 cm yükseğe asılırlar. 60-100 civciv için 250 watt'lık bir ifnrared lamba yeterli olmaktadır.
f- Gazyağı ile çalışan ana Makineleri: diğer yakıtların bulunmadığı veya gazyağının ucuz olduğu yerlerde kullanılan geniş bir şapka ile örtülü ana makineleridir.
g- Elektrikli ana makineleri: Elektriğin pahalı olmadığı yerlerde kullanılan ısıtıcılardır. Isıtıcılar bir şapka altında yerleştirilmiş olup, ısı bir termostatla ayarlanabilir. Bazı modellerinde şapkanın üstüne yerleştirilen bir fan ile üstten taze hava alınarak, aşağıya veya civcivlerin üstüne iletilir. Yaklaşık 2500 watt'lık elektrik gücü, bu ısıtıcılar için yeterli olabilir.

Kümeslerde ısıtma değişik şekillerde yapılmaktadır. Bunlar:
a- Sıcak hava sistemi: Kümese sıcak hava akımı verilerek yapılan bir ısıtma sistemidir.
b- Zemin ısıtma sistemi: Bu sistemde betondan yapılmış kümes tabanı altına döşenen borulardan geçen sıcak su ile ısıtılır. Kümesin dışına yerleştirilen termostatlı kazandan borulara su verilir. Bazı durumlarda beton zeminin, tabana yerleştirilmiş elektrik telleriyle ısıtılması mümkündür. Zemin ısıtma sisteminde yataklık kullanılmaz. Civciv büyütme kümesinden zemin ısıtma sistemi kullanılıyorsa, bütün zemin ısıtılmaz. Ancak kümesin ortasındaki hat üzerinde 2.5 m genişlikteki bir alan ısıtılır. Bütün zeminin ısıtılması durumunda, civcivlerde zayıf tüylenme görülecektir.
c- Sıcak su borularıyla ısıtma: Bu sistemde ihtiyaç duyulan ısıyı sağlamak için yerden 30 cm yükseklikte su boruları yerleştirilir. Kümes dışında bir odada bulunan termostatlı bir sıcak su kazanından bu borulara sabit sıcaklıkta su verilir. Ayrıca kümesin ortasında, boruların altına da bir termostat yerleştirilir. Böylece kümeste sıcaklık düştüğünde, kazandan sıcak su çekilerek istenen sıcaklığa ulaşılacaktır. Kümesin orta hattında, zemine yakın olarak 4-8 kadar su borusu yerleştirilir. Borulardan çıkan ısının da civcivlere yöneltilmesi için boruların üzerine kapaklar yerleştirilir. Su boruları, kümesin ön veya arka tarafına yerleştirilmemelidir.
d- Merkezi ısıtma sistemi: Kalorifer sistemiyle bütün kümesin merkezi olarak ısıtılması esasına dayanır. Isıtıcılarla veya ana makineleri ile yapılan ısıtma ile tüm kümesin ısıtılması arasında bazı farklılıklar vardır. Tüm kümesin ısıtılması durumunda, kümes içi sıcaklık ısıtıcılar altında civciv seviyesindeki sıcaklıktan birkaç derece daha düşük tutulmaktadır. Tüm kümesin ısıtılması durumunda, kuluçkadan çıkmış günlük civcivler için sağlanan sıcaklık yaklaşık 29°C iken, ısıtıcılar altında civciv seviyesinde istenen sıcaklık 32°C'dir.
İlk günlerde civcivleri ısı kaynağına yakın tutabilmek için civciv büyütme çemberleri kullanılır. Büyütme çemberleri bir daire oluşturacak şekilde, ısı kaynağına yaklaşık 75 cm mesafede yerleştirilir. Civcivler büyüdükçe daha fazla alan sağlanması amacıyla çemberlerin çevrelediği alan genişletilebilir. Soğuk havalarda büyütme çemberlerinin yekpare olması, sıcak havalarda ise bir miktar hava sirkülasyonunun sağlanması amacıyla ağ gözlü olması tercih edilir.
İlk günlerde bütün civcivlerin, üşüdüklerinde ısı kaynağına yaklaşmasını öğrenmeleri pek kolay değildir. Civcivlere ısı kaynağının yerini öğretmek ve teşvik etmek için, ısıtıcı civarına küçük bir ışık kaynağı (atraksiyon lambası) yerleştirilebilir. Bu ışık kaynağı, her ısıtıcı için 7.5 watt'lık normal elektrik ampulü olabilir. İlk 2-3 günden sonra civcivler ısıtıcıların yerini öğrenecek ve alışacakları için bu ışık kaynağı kaldırılır.

Yemlikler

Yemlikler kolay doldurulabilir, kolay temizlenebilir, yem zayiatını asgari düzeyde tutulabilir,içlerine hayvanların giremeyeceği şekilde olmalıdır. Ayrıca, içlerine hayvanlar tarafından yataklık materyali bulaştırılmayacak şekilde, fakat rahatça yem yiyebilecekleri yükseklikte düzenlenmelidirler. Bugün farklı ihtiyaçlara göre yapılmış çok çeşitli yemlik tipleri bulunmaktadır. Bu ekipmanların otomatik olanları hem işgücünden tasarruf sağlarlar, hem de yemi temiz ve taze özellikte tutarlar. Ancak bu otomatik ekipmanların kullanılabilmesi için, elektrik kesilmelerine karşı işletmede jeneratör bulunması zorunludur.
Yemlikler aşağıdaki şekilde sınıflandırılabilir:
Şekillerine Göre Yemlik Tipleri: Şekil itibariyle üç tip yemlik bulunmaktadır:
a. Oluk tipi yemlikler
b. Yuvarlak yemlikler
c. Borulu yemlikler
Otomasyon Tiplerine Göre Yemlik Tipleri: Otomasyon durumuna göre yemlikler üç grupta toplanır:
a- Basit yemlikler: Bunlara oluklu, tekne veya yalak şeklindeki yemlikler de denir. Oluklu yemlikler genellikle 12 m uzunlukta olurlar ve elle doldurulurlar. Be yemliklerin üzerleri, hayvanların yemlik içine girmelerini ve yem zayiatını önleyecek şekilde yapılırlar. Gerek yarı otomatik olan askılı, gerekse otomatik yemliklerin, basit yemliklerde bulunmayan büyük avantajları vardır. Elle doldurulan basit yemliklerde daha fazla işgücüne ihtiyaç duyulur.
b- Yarı otomatik yemlikler: Bu yemliklere askılı yemlikler de denir. Askılı yemliklerde 20-40 cm çaplı bir silindir kısmı ile bu silindirin, üzerine oturduğu yine daire şeklinde derince bir tabla kısmı vardır. Üstten konan yem, silindirin altı ile tabla arasındaki boşluktan akar. Bu yem hayvanlar tarafından tüketilip seviyesi düştükçe yemin akması da devam eder. Bu yemlikler tavana asılırlar ve ismini de buradan almışlardır. Bu yemliklerin doldurulması için yem arabaları kullanılır.
c- Otomatik Yemlikler. Bu yemlikler,hayvanların yem yiyebilecekleri askılı bir tava, taban veya oluktan ibarettir. Otomatik yemliklerin çeşitli firmalarca imal edilmiş değişik tipleri bulunmaktadır. Kafes ve yer sistemlerinde kullanılabilir. Yem, yem deposundan yemliklere otomatik yemlikler, ticari sürüler için en uygun sistemdir ve her zaman hayvanlara taze temiz yem sağlanması avantajına sahiptirler.
Her yaş döneminde hayvanlara yeterli miktarda yemlik alanı sağlanmalıdır. 0-6 haftalık civciv büyütme döneminde, uzun yemliklerde hayvan başına 5 cm yemlik alanı hesaplanır. 7-20 haftalık dönemde 5-7.5 cm ve yumurtlama döneminde 10 cm olarak hesaplanır. Uzun yemliklerde yemliklerin her iki tarafı da kullanılabilecekse oluk uzunluğu iki yemlik alanı sağlayacaktır.
Yuvarlak yemliklerde ihtiyaç duyulan yemlik alanı daha azdır. Yukarıda belirtilen üç yaş dönemi için yuvarlak yemliklerde hayvan başına ihtiyaç duyulan yemlik alanı 1.5-2, 3.5-4 ve 4.5 cm kadardır. 100 yumurta tavuğu için 18-22 kg kapasiteli 6 adet askılı yemlik hesaplanabilir.
Kafes sisteminde üç yaş dönemi için hayvan başına yemlik alanı ihtiyaç sırasıyla 4.5-5.56, 5.5-7 ve 7.5-10 cm olarak hesaplanabilir.

Suluklar

Tavukların tükettikleri yemin 2-3 katı suya ihtiyaçlarının bulunması, suyun ve sulukların önemini göstermektedir. Kullanılan su ekipmanları ve suluk sistemleri suyu temiz tutabilmeli, kolaylıkla temizlenebilmeli, mümkün olduğunca etrafa su sıçramasını önleyebilecek şekilde olmalı ve sıcak havalarda suyu serin tutucu, soğuk havalarda da suyu donmaktan koruyucu özellikte olmalıdırlar. Sulukların temiz tutulabilmesi, su sıçramasının önlenmesi ve yataklığın ıslanmaması için, suluk yüksekliğinin hayvanların omuzları hizasında tutulmasına dikkat edilmelidir.
Bugün ticari üretim işletmelerinde çeşitli tip suluklar kullanılmaktadır. Suluklar otomasyon durumuna göre üç kısma ayrılırlar:
a. Basit suluklar
b. Yarı otomatik suluklar
c. Tam otomatik suluklar
Suluklar şekilleri itibariyle de dört gruba ayrılırlar:
a. Uzun, oluk şeklindeki suluklar
b. Yuvarlak silindir şeklindeki suluklar
c. Çanak suluklar
d. Damaklıklı suluklar
Oluk Suluklar: Genellikle "V" şeklindedirler ve kümes zemini üzerinde yükseklikleri 5-40 cm arasında ayarlanabilir. Bu sulukların üst kısmı, hayvanların sıçramalarını önleyecek şekilde yapılırlar. Bazen da diş kısma konulan tel parmaklık ile su sıçramalarının azaltılmasına çalışılır. Çalışma sistemleri genellikle şamandıra ile sağlanır. Bu sulukların suyun akması ve durması için kullanılan düzeneğe göre çeşitli tipleri bulunmaktadır. Bu suluklarda suyun derinliği 1.5 cm'yi geçmemelidir. Bu sağlanmadığı takdirde, suluktaki su daha kısa zamanda kirletilecektir.
Yuvarlak Suluklar: Yaygın olarak kullanılan suluklardır. Yuvarlak suluklar depolu yarı otomatik, ya da bir depoya su borusu hattı ile bağlı olarak tam otomatik tipte olurlar. Yuvarlak suluklar arasında en çok kullanılan askılı suluklardır. Askılı suluklar tavana asılan plastik veya metalden yapılmış yuvarlak suluklardır. Tavana bağlı oldukları ip veya zincir, uzatılıp kısaltılarak yerden yükseklikleri ayarlanabilir.
Kap veya Çanak Suluklar: Bunlar 5-15 cm çapında ve 2.5-7.5 cm derinlikte küçük suluklardır. Bu sulukların da, suyun suluklara akmasında kullanılan düzenek çeşidine göre çeşitli tipleri bulunmaktadır.

Damlalıklı (Nipel) Suluklar: Damlalıklı suluklar bir haftalık yaştan önce kullanılmazlar. Bu suluklar, hayvanın gagasının teması ile su damlama esasına göre çalışırlar. Damlalıklı suluklar, kafes sisteminde yaygın olarak kullanılan suluklardır.

İlk 1-2 hafta içinde 100 civciv için 4-5 litrelik bir civciv suluğu hesaplanır. 2-6 haftalık yaşta oluk suluklarda hayvan başına 1-1.5 cm suluk mesafesi hesaplanır. Bu dönemde 100 hayvan başına bir adet askılı otomatik suluk kullanılır. 6-10 haftalık yaşta hayvan başına oluklu suluklar için 2 cm, 10-20 haftalık yaşta da 2.5-3 cm hesaplanır. Askılı yuvarlak otomatik suluklar kullanılıyorsa, 100 hayvan başına bir suluk yeterlidir. Yumurta verim döneminde, uzun suluklarda hayvan aşına 3 cm suluk alanı hesaplanır. Yuvarlak askılı çanak ve damlalıklı sulukların her biri için sırasıyla 20-25, 8-12 ve 8-10 adet piliç hesaplanabilir. Kafes sisteminde 0-6, 6-20 haftalık yaşlar ve yumurta verim döneminde kap veya damlalıklı suluk başına 20, 10 ve 5 hayvan hesaplanır.
Tünekler

Tünekler, daha çok ekstansif sistemde kullanılan ve hayvanların özellikle geceleri tünemeleri için kullanılan yapılardır. Entansif sistemde hem büyütme, hem de yumurtlama kümeslerinde tüneğe ihtiyaç duyulmaz ise de, özellikle küçük sürülerde kullanılabilir. Hatta kafes sisteminde dahi tünek uygulamasını görmek mümkündür.
Tünek yapımında kullanılan en yaygın materyal tahtadır. Tünekler genellikle 5-x5, 5x7.5 veya 5x10 cm kesitli, köşe ve sivri keskin kenarları yuvarlaklaştırılmış tahtalardan yapılırlar. Böylece hayvanların kolay ve daha rahat durmaları sağlanır. Bu tahtalar 30-40 cm aralıklarla birbirine paralel olarak yerleştirilirler. Tünekler normal olarak gübre çukurunun üst kısmına yerleştirilirler.
Hayvanların tünekte rahat edebilmeleri için, büyüklüklerine göre yeterli alan sağlanmalıdır. Bunun için hafif ırk ve hatlarda hayvan başına 20 cm, ağır ırk veya hatlarda ise hayvan başına 25 cm yerleşim mesafesi hesaplanmalıdır. Tüneklerin yerden yüksekliği hafif ırk ve hatlar için 60-80 cm, ağır ırk ve hatlar için ise 40-60 cm olmalıdır. Tüneklerin altında gübre birikeceğinden bu gübrenin periyodik olarak toplanması gerekir. Ancak tüneklerin altında gübre çukurunun bulunması daha uygundur. Böylece tavukların gübre ile teması azaltıldığından daha kaliteli gübre ve daha temiz yumurta elde edilir. Gübre çukuru, kümeste sağlık koruma önlemleri bakımından da önemlidir.
Diğer Kümes Ekipmanları
Kümeslerde yukarıda özellikleri verilen ekipmanlar yanında, birçok ekipman ve malzemeler kullanılmaktadır. Bunlar aşağıda verilmiştir.
a. Su saati.
b. Yem alarm saati
c. Gübre toplama ve yataklık kaldırma ekipmanı, gübre kurutucuları.
d. hijyen ekipmanları
e. Yakma makineleri ve imha çukurları
f. Hayvan yakalama ekipmanları, canlı ve ölü tavuk taşıma sandıkları.
g. Gaga kesim makineleri.
h. Jeneratör
ı. Aydınlatma makineleri
j. Havlandırma sistemi
k. yem tankları
a-) Su saati

Tavukçuluk işletmelerinde hayvan günlük su tüketiminin ölçülmesi için su saati kullanılır.Bu amaçla geliştirilmiş ve ticari olarak satılan çeşitli tipte su saatleri bulunmaktadır.
b-)Yem alarm saati
Otomatik yemleme ekipmanları kullanıldığında sistemin sürekli çalışması yerine kesintili olarak yem verilmesini sağlayan ve yem nakil mekanizması ile bağlantılı bir alarm saati kullanılabilir.Bu saat ile otomatik yemleme sisteminin çalışmaya başlaması ve durdurulması sağlanır.Bu sistem,ayrıca yemleme ekipmanlarının daha uzun süre kullanılması sağlanır.
c-)Gübre toplama ve yataklık kaldırma ekipmanları
Tavukçuluk işletmelerinde gübre bazen bir problemdir.Bazı işletmelerde kolayca değerlendirilir.Ancak gübrenin kümeste,toplanması,depolanması nakli ve değerlendirilmesi ,tavukçuluk işletmeleri için çok önemlidir.Bunun içinde ekipmanlara ihtiyaç duyulur.Uygulanan yetiştirme sistemine bağlı olarak gübre periyodik olarak hayvanlar kümesteyken depolanacağı gibi verim dönemi sonunda hayvanlar kümesten çıkarıldıktan sonra bu gübre kaldırılabilir.Bu gübrenin kaldırılmasında çeşitli ekipmanlar ve sistemler geliştirilmiştir.
Hayvanlar kümesteyken özel gübre toplama sistemleri hariç,gübrenin toplanması zordur.Ancak yer sisteminde kümes boşaltıldığında, yataklık kaldırılması için yükleyiciler ve benzeri ekipmanlar geliştirilmiştir.



Gübre kurutucular

Tavukçuluk işletmelerinde gübre ve değerlendirilmesi bir problem olabilir..Elde edilen gübrenin kurutulması için gübre kurutucular geliştirilmiştir.Bunlar gübreyi kurutmakta, pasrarizasyon işlemi uygulamakta,böylece elde edilen ürün yem katkı maddesi olarak satılmaktadır.
d-)Temizlik ve sprey ekipmanları:
Kümeslerde temizlik ve dezenfeksiyon önde gelen bir işlemdir.İşletmelerde hem dezenfektanların hem de sineklere karşı infektisitlerin kullanılmasında güçlü bir püskürtücü ve diğer temizlik ekipmanları bulunmaktadır.
e-)Yakma makineleri ve imha çukurları

Yakma makineleri

Sağlık koruma ve hastalık koruma çerçevesinde ölü hayvanların yakılması tavukçular tarafından tavsiye edilen bir yöntemdir.Uygun şekilde yapılmış yakma makineleri ile koku,hastalık,sinek veya su kirlenmesi problemi olmaktadır.İşletmede yapılabilecek tipleri olduğu gibi ticari olarak yapılan ve satılan tipleri de bulunmaktadır.

İmha çukurları

İmha çukurları,yaklaşık 1,80-2,2m derinlik ve 1,20-1,25m genişlikte ,yer altında ,hava ve su geçirmeyen özellikle kapakla örtülmüş hayvanın içine konulabilecek yapılardır.
f.) Hayvan yakalama ekipmanları, canlı ve ölü tavuk taşıma sandıkları
Başarılı yöneticiler kümeslerde de hayvanların C.A’larını izlerler ve her dört haftada bir örnekleme ile uygun oranda tartım yaparlar.Bu işlemin yapılabilmesi için yakalama çitlerine ve çengellere ihtiyaç duyulur.

Canlı tavuk taşıma sandıkları;
tavukçuluk işletmelerinde büyüme yumurtlama kümesleri ayrı olduğunda hayvanların taşınmasında canlı tavuk taşıma sandığına ihtiyaç duyulur.

Ölü tavuk taşıma sandıkları

Kümeste ölen hayvan konacağı ve elden çıkarılmak üzere taşınacağı sandıklara ihtiyaç duyulur.Bu sandıkların iyice kapanabilir kolayca temizlenebilir ve dezenfekte edilebilir özellik ve tipte olmasına dikkat edilir.
g-) Gaga kesim makineleri.

Et ve yumurta tavukçuluğunda gaga kesimi yaygın bir uygulamadır.Gaga kesimi genellikle 7-14 günlük yaşlarda olmakla beraber nadiren de olsa ihtiyaç duyulduğu herhangi bir yaşta da uygulanan bir işlemdir.

h-) Jenaratör
Bir tavukçuluk işletmesinde elektrik kesintisi duyumlarında yemlik, suluk, yumurta toplama ve benzeri sistemlerle aydınlatma için jenaratör bulunması gerekir.
I-) ışık ayar saati:
Suni aydınlatma diğer kümeslerde olduğu gibi yumurtlama kümeslerinde de gerekli olup tespit edilen bir aydınlatma programının uygulanabilmesi için ışıkların belirli bir saatte açılıp kapanması gerekmektedir.






j-)Havalandırma sistemi:

Birçok havalandırma yöntemleri içerisinde mekanik sistem en iyisi olandır.
Mekanik havalandırmanın emici ve basıcı sistem olmak üzere iki temel esası vardır. İhtiyaç duyulacak fan miktarı, kullanılacak fanların kapasitesine, hava giriş deliklerine ve kümeste ihtiyaç duyulacak havalandırma miktarına bağlıdır.
k. yem tankları:
Bir nevi yem deposu olarak kullanılan bu tanklar, kümeslerin hemen yanında veya civarında yerleşirler.

[AyTeK54]

paylaşım için tşkler