İki gün ara ile iki özel ve güzel dostumuzu kaybettik. Ölüm sanki mecburmuş gibi peş peşe geldi. Bir iyiden bir kötüden diye ayırımda yapmıyor. Önce Orhan sonra Vedat ağabey.
Güzel insanlar; Vedat ağabey, herkese güzel insan derdi. Ama esas güzel insan oydu. Yahu insan hiç mi kızmaz, hiç mi sinirlenmez, hiç mi kalp kırmaz, hiç mi başkası hakkında kötü düşünmez? Evet evet melek değil bir insandan bahsediyorum, Vedat ağabeyden bahsediyorum..
Çok var ama bir anımı anlatmak istiyorum; Bir Beşiktaş maçı seyrediyoruz, maçın 80. dakikası filan.. Bir futbolcu için biraz ağır eleştiri yazdırıyorum. Vedat ağabey hemen yanımda, o da yorumunu yazdırıyor.. O yazdırırken bana kulak misafiri olmuş. Diyor ki 'Ömerciğim, yazdırdıklarını duydum, Allahaşkına biraz yumuşa..' Diyorum ki 'Vedat ağabey hakerek yok, belden aşağı yok, sadece kötü oynadığını eleştiriyorum..' Diyorki; 'olsun.. Benim hatrım için daha yumuşak, daha yumuşak.. Yarın okuyunca kalbi kırılmasın, üzmeyelim çocuğu...' diyor..
Kendinden çok başkalarını düşünen bir insandı Vedat ağabey. Allah çok seviyormuş ki, çok çektirmeden, yanına aldı.
Peşpeşe gelen ölümler hepimizin yüreğini parçaladı. Dayanılmaz acılara sürükledi. Sevgili Orhan, sevgili Vedat ağabey, nur içinde yatın..
Yasal Uyarı: TurkMedya internet sitelerinde yayınlanan haberler ve köşe yazılarının tüm hakları TurkMedya Yayın Grubuna aittir.
Ömer Güvenç