Bir çocuğun beşiktaşlılık serüveni

[OutKast]

Beşiktaşım Oley, Beşiktaşım Oley


Artık dünya alem biliyor ki, Kuzey damardan Beşiktaşlı olmuş durumda. Küçüklüğünden beri, onun da isteği üzerine kendisine Beşiktaş sevgisi enjekte ettik. Son 3-4 aydır artık iyice kıvama geldi, tezahüratlara başladı. Ve deli bir Beşiktaş sevgisi sardı dört bir yanını adamın.
Bir sürü Beşiktaş temalı eşyası var, görmemişlik yapıp, bir bir fotoğraflarını çekip yayınlayacağım ama önce bir listeleyelim bunları;
Kocaman 2 kişilik bir battaniyesi var siyah-beyaz ve Beşiktaş armalı.
2007 yazında aldığım forma tadında ama tam forma olmayan bir Beşiktaş forması ve şortu.


Üzerinden hiç çıkartmak istemediği, devamlı giymek istediği bir Beşiktaş atleti. Yağmurlu havalarda ve bahar aylarında giyebileceği, Beşiktaş armalı yağmurluk.
3. doğum gününde hediye aldığım, 77 numaralı ve arkasında Kuzey yazan bir forma.
Yalova’da babaannesinde kalırken giyebilmesi için Beşiktaşlı terlikleri.
Okuldayken giydiği Beşiktaşlı ayakkabıları.
Bir ara top resmi olan çoraplara takmıştı mesela. Üzerinde siyah beyaz top resimleri olan çorapları vardı ve onları görüp giydikçe, çılgınca bir sevinç “Beşiiiiiktaaaaaaş” diyerek, eğer topsuz bir çorap giydirmek isteyince, giymiyordu. Onun için bir sürü, siyah beyaz top resmi olan çorap almak zorunda kaldık.

Tezahüratlardan da ilk başta basit olan “Beşiktaşım oley, Beşiktaşım oley, Beşiktaşııııııım Oley” tezahüratıyla başladık. Daha sonra, 2 farklı tribün edasıyla Siyah (Kuzey), Beyaz (Baba), Şampiyon (Kuzey) Beşiktaş (Baba) tezahüratına başladık, onu da alnımızın akıyla hallettik.
Son bir haftadır öğrendiği tezahürat ise, “Siyaaah, beeeyaazz, şampiyon, şampiyon Beşiktaş. Yer siyaaah, gök beyaaaz, şampiyonsun Beşiktaş”. Tabi bu Kuzey tarafından şöyle söyleniyor; oldukça detone bir biçimde, “Şiiiyaaah, beeyaaaşş, şampiyon, şampiyon, Beşiktaaaşşş, yer şiyaaah, gök beyaaaaş, şampiyonşun Beşiktaşşşş”.
Ve son olarak öğretmeye başladığım tezahürat (bir gün de öğrendi); “Bir taş attım havaya, düştü Saraçoğluna, 40 bin Fenerli öptüm, o da yetmedi baha hey” (esmerim biçim biçim meledisiyle). Kuzey bunu şu şekilde söylüyor; “Havayaaa, bi taş attım havaya, düştü sayaçooluna, (burayı unutuyor bazen) kıykbin feneyli öptüm, o da yetmedi bana, heyeloy loy loy, havaya, hoy”.

Tabi tüm bunlar sırasında, baba-oğul dayanışması oluyor. Olur olmadık her yerde, bu tezahüratları söylüyoruz. Örneğin, bayramdan önceki haftasonu Kuzey ateşlendi. 39 lara çıkınca ateşi, düşüremeyince, acile gittik hastaneye. Doktor muayenesinden sonra, acil servise yatırıp, fitil ve şuruptan sonra, pamukla vücuduna kompres yaparak ateşini düşürmeye çalışıyorduk. Biz onunla uğraşırken, tüm cinliğiyle, hastanede acil serviste, 39 derece ateşe aldırmadan “Beşiktaşım oley, Beşiktaşım oley, Beşiktaşım oley” diyip, arkasından da ellerini şaklatıyordu, zor vazgeçirdik.
Son olaylarımızdan biri de şu oldu. Etraftaki bazı zararlı kişiler, çocuğun aklına Fenerbahçe’yi sokmaya çalışıyorlar, daha doğrusu Fenerbahçe dedirtmeye çalışıyorlardı. Yazın apartmanın bahçesinde birkaç deneme yapmışlardı ve Kuzey’de marifet gibi Fenerbahçe demişti, büyük iş başarmış gibi. Bir fırça kaydım, ne olduğunu şaşırdı
En son Fb-Bjk maçından bir gün sonra, gazetenin spor sayfasındaki Beşiktaş amblemlerini sayıyor, baba, 3 tane Beşiktaş var burada diyordu. Ardından da Fb amblemlerini sayıp, “Baba 2 tane de Fenerbahçe var” diyordu. Bir kaç kez bu tekrarlandıktan sonra, “bir daha Fenerbahçe dediğini duymayacağım dedim” kızmış bir edayla. 5 dakika sonra Kuzey şöyle diyordu; “Baba, 1,2,3 (sayıyor) Beşiktaş var. 1-2 tane de ondan var”. Oğlum “o” ne diyorum, utanıyor sıkılıyor, ondan işte diyor Heh dedim şöyle yola gel. Şimdi ne zaman televizyonda biri Fenerbahçe dese, ya da muhabbet arasında Fenerbahçe lafı geçse, koştura koştura bana geliyor, kim söylediyse onu şikayet ediyor

[OutKast]

Siteleri dolaşırken Gözüme ilişti ev çok hosuma gitti sizlerle paylasmak istedim .

Beşiktaş Sen bana Babam'dan kalan miras oğluma olan Borcumsun . . .

[MetiN]

inş. bende cocugumu bu şekilde büyütücem :

[UuRCaN]

MetiN´isimli üyeden Alıntı

inş. bende cocugumu bu şekilde büyütücem :

darısı başımıza erken ama şimdiden hazırlamak lazım ...

[OutKast]

hayatta hersey gönlünüzce olsun