..::Ümit Yaşar OGUZCAN -Bütün Şiirleri- ::..

[OnuR]

Seninle Ölmek İstiyorum

Dağbaşında bir avcı kulübesi
Yerler dizboyu kar ocakta ateş
Dışarda rüzgar
Hadi gel önce sevişmeliyiz uzun uzun
Yerdeki ayı postunun uzerine uzanmalıyız
Bütün vücudunu santimetre karelere ayırıp
Birer birer öpmeliyim
Ve sonra sımsıkı sarılmalıyım sana
Böylece ölmeliyiz aradan yıllar geçip
Bizi buldukları zaman
Etlerimiz çürümüş olsa da
Kemiklerimiz ayrılmamalı birbirinden Hadi gel
Nefes almak hüner değil
Seninle ölmek istiyorum…

[OnuR]

Sensiz Olmak

nerde o denizim benim, lekesiz gökyüzüm?
hani o içtikçe susuzluğumu arttıran çeşme?
kim götürdü bakışlarımı, ne oldu gözlerime?
hani benim ellerim, ayaklarım, saçlarım, yüzüm?

bu ben değilim besbelli, bu bir başkası!
gözlerim yabancı bakıyor gözlerime aynadan
o kim? böyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmişim açıkçası

birini sevmişim besbelli, beni koyup gitmiş,
ondan şimdi aradığım hep o, hep ben!
o ikisi kırmış beni, yıkmış , incitmiş

şimdi bilmediğim bir şarkı her yerde söylenen;
sevinçten , mutluluktan , sevgiden uzak.
ne acı! senin olmak , sende olmak , sensiz olmak!

[OnuR]

Sensizliğe Sone

Sensizliğin ölüme benzediği o yerde
Bir el uzanır çeker beni yaşamaktan
O kalır dolu, hüzün dolu gecelerde
Birer kan çanağı gözlerim ağlamaktan

Gitgide yayılır damarlarıma yokluğun
Bir hançer bilenir kalbimde soğuk, sivri
Durup durup vurur başıma sarhoşluğun
Üstüste içilen dopdolu kadehler gibi

Artık ne yapsam boş, uykular gitti gelmez
Vıcık vıcık bir gecedir elllerimde kalan
Güneş doğmayı, karanlık bitmeyi bilmez

Saplanır kalbime bir türlü geçmez zaman
İçerim senden uzak günlerin getirdiği
Yavaş yavaş öldüren bu zehir sensizliği.

[OnuR]

Serenad

Senden başka kimse bilmesin istiyorum
Gözlerimin nasıl aşka çağırdığını
Bakışlarımın nasıl gel diye haykırdığını
Gözlerimden, belli oluyor seni sevdiğim

Ellerimin aradığı ellerindir geceler boyu
Mümkün değil, bu sevgiyi bıçaklayamam ki
Ne yapsam, dolmuşum artık, saklıyamam ki
Ellerimden belli oluyor seni sevdiğim

Nasıl bekliyorum özlemle, görüyor musun?
El ayak çekilsin, sonsuz bir gece gel
Tarama saçlarını, öylece gel
Dudaklarımdan belli oluyor seni sevdiğim

Başka yangınlara benzemez bu yangın, sönmez
Bir şey var her yerimi tutuşturan yakan
Bu sensizlikte sebil çeşmeler misali akan
Gözyaşlarımdan belli oluyor seni sevdiğim

Sevgilerin en ölmezini sana sakladım, gel
Şimdi denizler en mavi, ormanlar en yeşil
Seninle olayım da dünya umurumda değil
Dinle; kalbimin vuruşundan belli oluyor seni sevdiğim

[OnuR]

Sessizce Ölmek

Dogarken mi başladi benim son yolculugum
Ondan mi öyle geçti o garip çocuklugum
Masallarla düşlerle beni hep aldattilar
Yaşadigim; en büyük yalandi biliyorum
Boşlugu kucaklardim uzatsam ellerimi
Düşsem diye beklerdi pusuda bir uçurum
Kol gezerdi çevremde acilar ölüm gibi
Ben ondan böyle kaldim, ondan karardi ruhum
Yagmur mu yagmazdi ne, tarlalar mi çorakti
Neden hiç yeşermedi serptigim onca tohum
Şimdi ölen bir şey var içimde azar azar
Ha söndü ha sönecek yillar önce yanan mum
Susmayin biliyorum, ben bir yalan dünyada
Gürültülü yaşadim, sessizce ölüyorum

[OnuR]

SEVDALAR BÖYLE BAŞLAR



Önce dünyama sesin girdi özlemli, kısık

Bir mutluluk muştusu gibi ta uzaklardan

Çok sonrası öptüğüm o gül dudaklarından

Önce sesindi cağıran beni gür ve aydınlık

Önce küçük ellerin kondu avuçlarıma

Yolunu şaşırmış bir kuş gibi, ürkek

Alıştım herşeyine, her yerine giderek

Saplandın iğnelerce parmak uçlarıma

Önce bir akşamdı gelen seninle dopdolu

İnanılmaz, doyulmaz, anlatılmaz, kanılmaz

Bir akşamdı sevgiden, apaydınlık, bembeyaz

Bir akşamdı, alev alev istekli, duygulu

Herşey gerçekti, öylesine güzel, yalansız

Ağladım sensiz geçen ve geçecek günlere

Sende ölümsüzlüğün çağrısını duydum önce

Sonra tutuşup, yandım ben, sevdalandım apansız.

[OnuR]

Sevenler İçin

Perdeleri kapat, sevgime tanık istemem
Işığı söndür, gel otur yanıma konuş
Ergeç anlaşacağız başka çaremiz yok
Sonra sevişeceğiz, bu düzen böyle kurulmuş
İstersen yine hep hayır de, olmaz de, ne çıkar
Her şey olacağına varıyor çaresiz
Yaşamak zorundayız, sen de biliyorsun
Öyleyse gel otur yanıma sevişmeliyiz
Durmadan sevişmeliyiz aslında gece gündüz
Daima istekli aç, doymak bilmez, vahşi çılgın
Sabaha karşı koşu atları gibi yorgun argın
Yine de usanmış değil, pişman değil, bıkkın değil
Belki biraz sarhoş, biraz durgun, biraz uykulu
Ama her zaman ateşli, sabırsız, her zaman dol

[OnuR]

Sevgi Çıkmazı

O artık benim için bir ölüdür demişsin
Seni bunca sevene acı bir sitem mi bu
Ayrılıklar içinde taş mı kesildi kalbin
Hiç unutmam dediğin günleri unuttun mu
Bir ev hatırlıyorum sonra küçük bir oda
Ve hazdan yeryüzünde kaybolmuş iki kişi
Ellerini sürdüğün her şey güzel olmada
İnan her gün yeniden yaşıyorum geçmişi
Değil sevistiğimiz o eşsiz birkaç ayı
Bir elmas parçasını ustaca işler gibi
Bir bir düşünüyorum geçen her dakikayı
Dilerim yeniden doğ gel de güneşler gibi
Mahzun dudaklarımda aşkın ateşini yak
Sevenler için değil yaşarken ölü olmak

[OnuR]

Sevi Şiiri

Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi, kah inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karşısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevgini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni...


Ümit Yaşar Oğuzcan

[OnuR]

Sevmek

Erimek tadılmamış hazların ortasında
Sevgiden kanatlarla bir boşluğa yükselmek
Yaşamak dolu dizgin ve her gün biraz ölmek
Zevklerin sonsuzluğa açılan sofrasında
Akar ta, içimize çeşmelerinden sükun
Dopdolu göllerinde gezer beyaz bir kuğu
Huzur; o sevilmeyen kaplerin unuttuğu
En eski bir seraptır ellerinle sunduğun
Büyük bir yangın gibi ateşin dudaklarda
Duyarken özlemini en uzak bir yıldızın
Sırrına eremeyiz nasıl yandığımızın
Bir gün o ateş bizi alev alev sarar da.
Ne kadar tutuşsak boş, hala yanmak isteriz
Ellerindeki bir şey çeker bizi derine
Bir büyü varmış gibi dalarız gözlerine
Biliriz kanılmasın, yine kanmak isteriz
Bir rüyadan silkinip görürüz tek gerçeği
Çeker bizi o tutku eşiğinden ölümün
Anlarız hayallerin bizi terkettiği gün
Dünyada tek gerçek var, SENİ SEVMEK GERÇEĞİ


Ümit Yaşar Oğuzcan