|
..::Ümit Yaşar OGUZCAN -Bütün Şiirleri- ::.. Ümit Yaşar Oğuzcan'ın Hayatı (1926 - 1984) 22 Ağustos 1926 tarihinde Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’nden mezun oldu. Otuz yıla yakın bankacılık sektöründe çalıştı. İstanbul’da kendi adını taşıyan sanat galerisi kurdu. Şiire 1940’da Yedigün şairleri arasında başlayan şairin toplam 50 eser yayınladı. Şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınan Oğuzcan, günümüzün en popüler şairlerindendir. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi. 4 Kasım 1984 tarihinde öldü. ESERLERİ İnsanoğlu (1947), Dolmuş (1955), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek (1956), Kör Ayna (1957), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Beni Unutma (ilk yedi kitabından seçmeler, 1959), Karanlığın Gözleri (1960), Akıllı Maymunlar (1960), Seninle Ölmek İstiyorum (1960), Üstüme Varma İstanbul (1961), Sahibini Arayan Mektuplar (1961), Yeni Dünya Rekoru (1961), Sevenler Ölmez (1962), Çigan Gözler (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün Şarkıları (1963), Bir Gün Anlarsın (1965), Sadrazamın Sol Kulağı (1965), Mihribana Şiirler (1965), Taşlar ve Başlar (1966), Seni Sevmek (1966), İnşallahla Maşallah (1966), Toprak Olana Kadar (1968), Göbek Davası (1968), Ben Seni Sevdim mi (1968), Halktan Yana (1969), Aşk mıydı O (1969), Önce Sen Sonra Ben (1971), Rubailer (1972), Yalan Bitti (1975), En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978), Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982), Acılar Denizi (1977) isimli kitabı, son kitabı dışında bütün şiirlerinden seçmeler kitabıdır. Diğer seçme şiirler kitabı Şiirle 40 Yıl (1982) adını taşıyor. Bütün Şiirleri Özgür Yayınları’nda basılıyor (4 cilt, 1982-1984). |
Ümit Yaşar Oğuzcan 1 50 Yaş Şiiri 2 Acılar Denizi 3 Adak 4 Ağıt 5 Affet Beni Dünya 6 Andıkça 7 Anılarda Yaşarken 8 Arayış 9 Ayrılanlar İçin 10 Ayrılık Günü 11 Ayrılırken 12 Aşk Heykeli 13 Aşk Mıydı O? 14 Aşk Şairi 15 Aşka Dönüş 16 Aşktı O 17 Bana Bir Şarkı Söyle 18 Bekleyenler İçin 19 Ben Bir Eylül Sen Haziran 20 Ben Orada Sen Burada 21 Ben Seni Sevdim Mi? 22 Beni Unutma 23 Benim Korkum Ölüm Değil 24 Beyaz Güvercin 25 Beşinci Mektup 26 Bildiğim Bir Şarkı Var 27 Bilir Misin? 28 Bir Ayrılık Gününde 29 Bir Çıkmaz Sokakta 30 Bir Gece Ansızın Gelebilirim 31 Bir Gün 32 Bir Gün Anlarsın 33 Bir Gün Kapına Gelsem 34 Bir Yalandır Sevmek 35 Bir Yerde Ölüm Güzel Oluyor 36 Birgün Seni Sevdiğimi Anlarsın 37 Bitmeyen Sarhoşluk 38 Bırakma Beni 39 Çok Geç 40 Çok Sevmek 41 Çıkmaz Sokak 42 Dağ Rüzgarı 43 Değer Mi? 44 Deliler 45 Derinlerde 46 Diyebilseydim 47 Dost Bildiklerim 48 Dost Koşması 49 Dostlar Seni Unutur Mu? 50 Düş'le Gerçek Arasında 51 Erkekler De Ağlar 52 Flört 53 Galata Kulesi 54 Gel Beraber Ağlayalım 55 Gerçekten Sevmek 56 Giden Bir Ömre Gazel 57 Giden Gençliğe Gazel 58 Giden'e 59 Gidişin 60 Güller Ağlardı İçimde 61 Güllerin Ağladığı Saat 62 Gün Batımı 63 Gözlerde Sevişmek 64 Gözlerim Gözlerinde 65 Hatırla 66 Hatırlama 67 Hatırlar Mısın? 68 Her Gün Seninle 69 Her Sabah Seninle Başlar 70 Hüsamettin İncir Ağacımı Getir 71 Islak Gül 72 Kanser 73 Karanlık Aman Vermiyor 74 Kavuşma Günü 75 Kekeme 76 Kimbilir 77 Kirli Çağ 78 Kum 79 Kurşun Yarası 80 Mektup 81 Mektup II 82 Milyon Kere Ayten 83 Ne Demek 84 Ne Yapsam Neylesem Ne Söylesem 85 Neden Sonra 86 Orhan Velı'nın Ardından 87 Otuz Beş Duvarı 88 Resim 89 Resimler 90 Rıhtımda 91 Sana Bir Tanrı Getirdim 92 Sen Ağlama 93 Sen Aşk Nedir Bilmezdin 94 Sen Üzerinde Nice Şafakların Söktüğü 95 Senden Öncesi Yoktu 96 Seni Arıyorum 97 Seninle Ölmek İstiyorum 98 Sensiz Olmak 99 Sensizliğe Sone 100 Serenad 101 Sessizce Ölmek 102 Sevdalar Böyle Başlar 103 Seven Bir Kadın İçin Sone 104 Sevenler İçin 105 Sevgi Çıkmazı 106 Sevi Şiiri 107 Sevmek 108 Siyah Mermer İşleyenler 109 Son Liman 110 Son Mektup 111 Söylence 112 Tanrı Bile Ağlar 113 Tatlı!.. 114 Tesbih 115 To Be Or Not To Be 116 Toprak Olmaz Bende Tenden Başkası 117 Tükeniş 118 Umutların Bittiği Yerde 119 Unutamamak 120 Unutamıyorum 121 Unutma Ki 122 Unutulmayanlar 123 Uzuyor Yıllar Gibi Dakikalar Sen Yoksan 124 Ya Sensizlik Ölmekse 125 Yabancı 126 Yağmurcu 127 Yalnız Kadın 128 Yanan Gül 129 Yarınlara Açılan Pencere 130 Yaşanmamış Hatıralar 131 Yaşayan Ölü 132 Yikiliş 133 Ümit 134 Ümitsiz Aşklar İçin 135 İmkansız Şeyler 136 İnandık Geleceğine, Yaşadıksa 137 İnsan Bir Kere Ölür 138 İnsanoğlu 139 Yokluğun Her Dakika Ölum Demek Gitme Kal 140 Yokluğunda İçimin Karanlığı Eksilmez 141 Yorgun Savaşçının Şiiri 142 İstanbul 143 İstanbul Işık Işık 144 Yıkık 145 Yüz Yıla Mahkum 146 İşte Ben 147 Zaman İçinde 148 Ölüm Gelmişse 149 Ölümdü O 150 Ölüme Çağrı 151 Ölüme Gazel 152 Ötesi Yok 153 Şiiristan |
50 Yaş Şiiri Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra Hep aynı gürdüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden Sefil doymazlık:ete, kana, paraya Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul Nereye gidersen git hep o tuzak, o dümen Küçük hesaplarla kabaran büyük hesaplar Ve değişmez çığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!" Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz? Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken Söyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen Düşler bitmişse, gerçekler bir tokat gibi inmişse Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen En güzeli sevmek diyeceksin insanları tümüyle Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şölen Bir yanda umutların, düşlerin, düşüncelerin Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren Bak! Bütün ağızlar yutmaya hazır seni Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen Dönüp gerilere bakıyorum, bir de kendime Elli yıl geçmiş, ha gün, ha yarın derken Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka İşte aynı yol, aynı kapı, aynı merdiven Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların Bir ak saçlı anan kalmış yolumu bekleyen Sabah-öğle-akşam . . . Hep o tekdüze yaşam Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden İşte böyle geçti yıllar. bozbulanık Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gülen Ne zaman uzattıysam ellerimi, parçalandı Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yüzen Ümit Yaşar Oğuzcan |
Acılar Denizi Ben acılar denizinde boğulmuşum İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni Duyarım yosunların benim için ağladıklarını Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse Yılların içimde bıraktıklarını... Ümit Yaşar Oğuzcan |
Adak Sana şiirler okuyacağım, gitme Güneşler doğacak yalnızlığımdan Sana bir ışık getireceğim Büyük aydınlığımdan Sana bir dolu umut getireceğim Küçük ellerine sığmayacak Sana Afrika gecelerini getireceğim Sımsıcak Sana çiçekler getireceğim Bozulmuş güz bahçelerinden Sana bir serinlik getireceğim Yağmur tanelerinden Sana avuç avuç yıldız getireceğim Güneşimden başka Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim Köpük köpük dalga dalga Sana bir rüzgar getireceğim Dağlardan, tepelerden Gitme, sana zamanı getireceğim Zamanın bittiği yerden Ümit Yaşar Oğuzcan |
Ağıt Her şey güzeldi bir zaman, çok önce Şehirler, insanlar, güneş deniz Mutluluğumu görebilirdiniz Çökmeseydi içime bu son gece Her şey bir anda bitmeseydi, yazık Olmasaydı gençliğime aptalca Belki de o yerlere varırdık O uzak dağlara ulu: koskoca Orada her şey değişirdi belki Açardı umutlarımız bakarsın Ateş rengi, kan rengi güller gibi Toprağında kimbilir hangi aşkın Oysa şimdi nerdeyiz, neyiz bak Her umut belirtisinden uzağız O sevilmiş gözlerde saf ve berrak Bir ayna bile yok bakacağımız Her şey kurşuni bir renk almış, soğuk Bozkırlardır uzayan önümüzde Kime baksan o yüz: veremli, soluk Tek mavi kalmamış gökyüzümüzde Her yerde bitmişliği güzelliğin Kum kamyonları putreller betonlar Sonra ta beşikten mezara değin Sıfırlar, yüzler, binler ve milyonlar Hadi öl bakalım ölebilirsen Zincirlerle bağlıyken yaşamaya Omuzla yükünü, hadi yalnız sen İsterse gücün olmasın taşımaya Yenik düşmüşüz işte gerçek ortada Çökmüş boynumuza zulmün elleri Bir tutsak, bir dolap beygiri ya da Bir mahkum gibiyiz kaç yıldan beri Yargıç hükmünü çoktan vermiş oku Boynundaki yaşamak fermanını Yaşamak sonra ölmek; iki korku Geri getirmezken bir anını Terkedilmiş şehirleri bilirsin Bilirsin gömülmüş uygarlıkları Ve düşün ki; patlaması bilincin Yırtmaya yetmiyor karanlıkları Öyleyse çek sapla göğe bıçağını De ki; benim işim tanrılıktan güç Benim hem yüksek, hem en aşağı İşte ellerimde sonsuzluk ve hiç De ki; Ömür verdin; en büyük yalan De ki; Beden verdin; içi boş ve kof İşte! Yüce eserin, işte insan Ve yırt göğsünü, bağır: Of Tanrım of. Ümit Yaşar Oğuzcan |
Affet Beni Dünya Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde Cümle düşmanlarımı affettim Yediğim meyvalardan Kokladığım çiçeklerden af diliyorum Yerde yürürken gördüğüm Sebepsiz kanına girdiğim Zevk için öldürdüğüm Böceklerden af diliyorum Dağdan, topraktan, taştan Evlattan, akrabadan, arkadaştan Yağan yağmurdan, doğan güneşten Denizlerden, göklerden af diliyorum Yıllardır kahrımı çeken kadından Ondaki yaşamak ümidinden Baba evinden, ana sütünden Yediğim ekmeklerden af diliyorum Kadrini, kıymetini bilmediğim Hayali ile bahtiyar olmadığım Otuz yıl arayıp bulmadığım Geleceklerden af diliyorum Ümit Yaşar Oğuzcan |
Andıkça Ne zaman seni düşünsem içim ürperir Seninle geçen her saat, her gün gelir aklıma Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma Ne yapsam unutamam yaşadığımızı Sevgindi sevgilerin en yalansızı Şimdi nerde bir gül görsem kırmızı Dudaklarımı uzun uzun öptüğün gelir aklıma Bir çıban büyürcesine ortasında gecenin Dolar yüreğime hüznü seni sevmenin Dünyada ne benim yerim var artık ne senin Ağlarım başucunda ölümün gelir aklıma. Ümit Yaşar Oğuzcan |
Anılarda Yaşarken Çekingen adımlarla sesiz ve ürkek Bir gün uzaklardan bir giz gibi geldin O büyülü şarkılarını söyleyerek Gençliğimi geri getirdi ellerin Sundun paha biçilmez güzelleğini Öylesine diri öylesine sıcak Böylesine bir mutluluk anladım ki Ömür boyunca bir kez yaşanır ancak Bir kez nefes aldığını anlar bir gün Bir kez bir kişiyle insan bütünlenir Özlem dediğimiz o hançer bir düşün Bir kez saplanmak için kaç kez bilenir Anılarsa bitmez bizimdir daima Umulmadık yerlerde yeşerir büyür Yaşamak baştanbaşa yalan olsa da O alır bizi uzaklara götürür Emzirir gür memelerinden istekle Biz farkına varmadan uzar ömrümüz Anılarda yaşarken bir gün gelir de Biz de birer anı olur ölürüz. |
Arayış Bir tas zehir verin bana içeyim Tek unutmak için acılarımı Baksana; kırdılar kapılarımı Yağmalandı kalbim, ömrüm, herşeyim Kurşuna dizdiler anılarımı Yenik düştüm bu savaşta neyleyim Bir mezar nasılsa işte öyleyim Unuttum en güzel şarkılarımı Gündüzü yok upuzun bir geceyim Yitirdim umut kırıntılarımı Sevgimi, neşemi, bütün varımı Çaresiz bir yokluğun içindeyim Gömdüm içime yıkıntılarımı Arıyor bir yarım öbür yarımı Ümit Yaşar Oğuzcan |
| Türkiye`de Saat: 00:49 . |
Powered by: vBulletin Version 3.8.1
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
SEO by vBSEO 3.3.2