[Sükut]

Bir ışık yakmayı denemedik hiç bir zaman.
Kirlettik ne varsa çevremizde. Kaybettik ruhumuzu ve bulmak için hiç bir çaba harcamadık.
Neyzenin neyi üflemesi gibi bizim de ruhumuzu üfleyecek bir şeyler olmalı.
Hz. İsa’nın ölüyü diriltmesi gibi bizim de ölmüş ruhlarımızı diriltecek mucizeler olmalı.
Bu bilmecenin mutlaka bir cevabı olmalı. Aslında ruhumuz kaybolmuş filan değil.
Bizim davranışlarımızdan korkan ruhumuz bir liman aradı durdu.
En emin yer olarak da vicdanımızı gördü ve oraya saklandı.
Fırtına dinmeden de çıkmamaya kararlı.
Onu ordan çıkarmanın tek yolu ise vicdanımızın sesini gür sesle haykırmak belkide...

_alıntı_