[onurgulcemal]

*Bayan O'Dunigan, Dublin'de O'Connel Caddesi'nde yürüyordu.. *

*Karşıdan da rahip O'Rafferty geliyordu..*

*"Merhaba" dedi, rahip.. "Nasılsınız?.. Bay O'Dunigan nasıl?..*

*Sizi iki yıl önce ben evlendirmemiş miydim?.."*

*"Evet" dedi, Bayan O'Dunigan.. *

*"Bebek" dedi, rahip.. "Bebeğiniz oldu mu, küçük O'Duniganlar?.."*

*"Maalesef" dedi, Bayan O'Dunigan.. "Henüz bebeğimiz yok..*

*Oysa öyle istiyoruz ki?.."*

*"Gelecek hafta Roma'ya gidiyorum" dedi, rahip.. "Vatikan'daki *

*Büyük kiliseye sizin için bir mum dikeceğim.."*

*"Teşekkürler Sevgili Rahip" diye adamın ellerini öptü kadın..*

*"Size minnettar olacağız.."*

*Birkaç yıl geçti aradan. Kadınla rahip bir daha karşılaştılar. *

*Rahip merakla sordu :*

*"Bebeğiniz oldu mu ?"*

*"Oldu" dedi, kadın. "Sekiz yılda üç ikiz, dört de tek*

*doğurdum, 10 çocuğumuz var."*

*"Harika" dedi Rahip. "Harika, Mucize işte bu.. Peki, o şirin *

*Kocanız ne yapıyor?"*

*"Dün Roma'ya gitti" dedi kadın,*

*"Sizin o Allahın belası mumunuzu üflemeye...*