Gazetecilerin gelenekleri vardır. Aldığı havadisin kaynağını haber vermeği şerefsizlik adeder. Onu sır olarak taşır. Namuslu ve ahlaklı insandır. Katiyen yalan ve yanlış havadis vermez. Verenleri sinesinde yaşatmaz. Şantajcı değildir. fertleri ve müesseseleri tehdit ederek menfaat sağlamaz. Gazetesinden faydalanarak şantaj yapanlar varsa onları takip eder, basın ailesinden tard ederler. Hiçbir Türk gazetecisi yabancı ideolojilere ve ajanlarına hizmet etmez. Onun tek ülküsü, Türk Milletinin saadeti ve devletinin bekasını sağlamaktır. Her zaman halkın emrindedir. Halka dönük, onun hizmetindedir. Sosyal adaleti savunur. Gerçekçidir. Ona günün havadislerini vermekle, kültürünün artmasını, siyasi görüşlerini de terbiye eder.
Gazete bir eğitim müessesedir. Haksızlığa, eşitsizliğe, istibdada zalimlere, diktatörlere, mütregallibelere karşıdır.
Gazetenin bir vasfı da takipçiliktir. Olayların peşindedir. Her türlü tehlikeyi göze alır. olayı takip eder, bir fotoğraf makinesi gibi aynen alır, kendinden bir şey katmaz. Düşündüğünü değil, hakikatleri olduğu gibi yazar, his adamı değildir. Basın ahlakına sahiptir.
Gazeteci yangınlara cinayetlere, depremlere, savaşlara girer. En tehlikeli yerlere bir nefer gibi girer. Ölümü bile göze alarak olayları aynen tesbit eder. Havadisi almak için çekingen değildir, pişkindir, korkusuzdur. Kapıdan kovulsa bacadan girer, yine havadisi alır. savaşlara iştirak eder ön siperlere kadar girerler. 1945 yılında Harp muhabiri olarak Strazburgf’da bir Obüs parçasıyla Köse Raif Çorlu ölmüştür.
Muhabirler kültürlüdür, devlet büyükleriyle mülakat yapmaktadır. Havadisleri kendileri yazarlar. Telefonla süratle havadis alır ve verirler. Toplanan havadisler teleks ile verilmektedir. İçlerinde yabancı dil bilenler de vardır. En aşağı lise tahsili görmüşlerdir. Aralarında yüksek tahsil olanları da çoktur. Devrimizin en uyanık ve hareketli gençleridir. Uykusuzluğa, yoksulluğa tahammül etmesini bilirler, hepsi fedakardır. Olayların gelişmesini takip etmek için çok kere uykusuz da kalırlar. |