[edaks]

Ateş ve su
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardından sevdalanmış,
Onun deli dalgalarına,
Hırçın hırçın kayalara vuruşunu,
Yüreğindeki duruluğa,
Demiş ki suya:
gel sevdalım ol,
hayatıma anlam veren mucizem ol.
# # # # #
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa,
Al demiş;
Yüreğim sana armağan
Sarılmış ateşle su birbirine,
Sıkıca , kopmayacasına,
# # # # #
Zamanla su buhar olmaya,
Ateş kül olmaya başlamış,
Ya kendisi kül olacakmış, ya aşkı,
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderide,
Yüreğindeki kederi de
Alıp gitmiş uzaklara su.
# # # # #
Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları
Aramış suyu diyarlar boyu,
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
Biraz kırgın, biraz hırçın.
# # # # #
Ve o an anlamış
Aşkın bazen gitmek olduğunu
Ama gitmenin yitirmek olmadığını.
Ateş durmuş,susmuş,sönmüş aşkıyla.
# # # # #
İşte o zamandan beridir ki
Ateş,sudan
Su ateşten kaçar olmuş
# # # # #
Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini,
Sadece ateş alır olmuş……