Tekil Mesaj gösterimi
Alt 22-07-2006, 08:55   #1
özgür_1903
Kıdemli Kartal
 
özgür_1903 - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
 
Kombinelerin Dünyasında Küçük Bir Biletti Özlemi

BİLET

Soğuk bir kış günüydü. O gece her taraf karanlıktı. Kar yağıyordu. İstanbul’ un sokaklarına derin bir sessizlik hakimdi.

Gencin biri sessizce gece karanlığında, karların üzerinde yürüyordu. Kömür karası gözlerinde bir damla yaş, yüreğinde derin bir acı. Üzerinde eski bir ceket, eski bir pantolon, eski bir çift ayakkabı, elinde sıkı sıkıya tuttuğu küçük bir kağıt parçası.

Ama sevdiğine kavuşacak kadar mesut bir yüz ifadesiyle yürüyordu karanlıkta. Kar, bu sessiz adımlı, hüzün dolu gencin, omuzlarına yağıyordu o gece...

Elleri üşümüştü, parmak uçları da sızlıyordu. Ama lafı bile olmazdı bütün bunların..
Hayat boyu çok acı çekmişti, çok şeyler yaşamıştı. Şimdi ise bu gece karanlığı içinde yarınını arıyordu.

Gecenin ürpertici karanlığında burnunun ucunu bile görmekte zorluk çekiyordu.
Ama yine de, kararlı adımlarla sessizce yürüyordu. İlk defa ayaklarına hükmetmeyi unutmuş gönlünün götürdüğü yere gidiyordu.

Dolmabahçe’ den geçerken , karanlıkta tüm heybetiyle yükselen Şeref beyin sönük lambalarına takıldı gözleri. Işık yoktu ama görebiliyordu. O büyüyü hissediyordu. Tam o anda kuvvetli bir rüzgar esti ve kalbine kadar işledi. Ürperdi. Eski günler geldi aklına...

Soğuk sabahların bağrında bilet bulma gayretiyle geçirdiği saatleri düşündü. Karnı açtı çoğu kez. Hatta uykusuzdu. Üzerindeki ince ceket, yağmuru, karı iliklerine kadar geçirirdi. Ama o üşümezdi. Hep umudu vardı. Cebinde beş kuruşu olmasa da. İçeri girmenin yolunu bulurdu.

Yalnızca bir kere isyan etmişti hayata. Ama defalarca özenmişti. Bir kere bilet almayı istemişti cebinden. Biletix gişesinden. Yüreğinde ki tarifi imkansız sevgiyi düşündü ve tüyleri diken diken oldu. Hiç kimsesi yoktu bu sevgiden başka. Annesi, babası yoktu, kardeşleri yoktu. Yorgunca gülümsedi uykusuz gözleri. Şimdi ısınmıştı yüreği.

Sevdasını paylaştığı o yoksul dostlarını hatırladı. Bir maç, sadece bir maçı beraber izleyebilmek uğruna verdikleri savaşı anımsadı. Zaten hiç unutmamıştı ki. Unutamazdı. İçi sızladı. Ama sessizce yürüdü.

Ümitsiz gözleriyle baktı karanlıklara.Bir kez daha baktı kartalın mabet’i diyarına...

Zaten hayatı yalnızlıklarla geçmişti. Kimseler yoktu etrafında gecenin karanlığında, bir kendisi vardı, bir de yakasına yapışan şu illet hastalık.

Son saatlerini mi yaşıyordu ne? Olmaz.Şimdi olmamalıydı. Sabaha az vardı. Gece siyahtı. Ama yarın yine beyaz olacaktı.

Sevgiyi düşündü yeniden, sevdasından uzak kalacaktı. Biliyordu. Elinde tuttuğu kağıda baktı. Parmaklarının ararsında buruşmuş, biraz da yıpranmıştı. Ama onu diriltecek olan, hayatta kalmasını sağlayan umutlarıydı belki...

Sonra öksürmeye başladı. Bir biri ardına boğazına düğümlenip kalmıştı, kahrolası nöbetler. Hasta ciğerleri bir gün daha dayanmalıydı. Birkaç damla kan damladı karın üstüne. O aldırmadı.

Belki de hayat onun için kar taneleriyle birlikte o gece başlamıştı, biliyordu, o gecenin de bir sabahı olacaktı.

Eski açığın önündeydi şimdi. Balıkçı teknesinin sesini duyuyordu denizden. Hayat ne kadar tuhaftı. Onun ki ekmek parası diye düşündü. Kendisinin ki sevdasıydı. Soğuğu, ayazı dinlemeyen.

Eski ayakkabılarının içinde buz kesilen ayakları daha fazla ilerleyemedi. Ancak varmak istediği yere kadar taşımıştı bedenini. Kapının önünde oturdu,kaldı.

Karanlıkta cılız bir ışık parladı ve söndü. Bir sigara yakmıştı. Derin bir nefes çekti hasta ciğerlerine. Sonra dumanı soğuğun arasına bıraktı. Üşümüyordu. Buz gibiydi elleri. Hissetmiyordu.

Bir genç oturuyordu karanlıkta. Karanlıkta bir genç yapayalnızdı.

Onlar da gelecekti sabah olunca. Canları, yoksulluğun ağır yükünü birlikte paylaştıkları kader arkadaşları.Kafasını kaldırdı. Yukarılara baktı. Yarın eski açıkta olacaktı.

Yeniden öksürmeye başladı genç. Nefes almakta zorlanıyordu. Olmaz. Şimdi olmamalıydı. Sabaha az vardı. Gece siyahtı. Ama yarın yine beyaz olacaktı.

O sabah stat görevlileri buldu gencin ölüsünü. Oradan geçenler merakla baktı. Üstü gazete kağıdıyla örtülü. Gözleri açık. Göz bebeklerinde donup kalan umutsuz bir bekleyiş. Sağ eli yanına düşmüştü. Parmaklarının arasında izleyemeyeceği maçın bileti vardı. …Mine..

forzadan alıntıdır............
__________________
iLk ÇıĞLıĞıM SoN NeFeSiM TeK AşKıM BEŞİKTAŞ'ım....
HeRşEyİn BiR sOnU vAr AmA BEŞİKTAŞ SeVgİsİnİn AsLa...!
özgür_1903 Ofline   Alıntı ile Cevapla