[hll sntncd]

Öldüm:
Sana öldüm, bu gece
Kaybolan düşlerimle,
Yıkık dökük ruhumun içinde
Hafif bir güneş ışığında,
Sana öldüm beyazlarda
Sana doğduğum gibi kışlarda
Sana öldüm bu hırçın baharda
Seni düşünürken sararmış sarmaşıklarda,
Yüzüne bakarken sokak lambalarında
Öldüm ben öldüm, öldüm sana

Çaresiz kaldım akşamlarda
Elim kalem tutmadı, bulutlu havada
Sesini duydum sabahki yağmurda
Ben bu gece yarısı sana öldüm, sana

‘’Belki bir gün’’ler den nefretteyim artık
Aşk mıdır bu hasret midir apacı ayrılık
Ölüm değil beni senden uzaklaştıran
Ruhumda ki lanetli yıkkınlık
Bedenimde yıllanmış yıkımlık
Seni kazanamadım bir asırlık
Ağladım asfalt yollarda
Tenim oldu hasırlık
Sana asla olmaz nefretim bir anlık
Öldüm gece yarısı senin için
Yok içimde bir yaşama isteği geçmiş baharlık


Öldüm;
Ölçülerim kalmadı ellerimde
Büyük bir sessizlik küçük yüreğimde
Ben öldüm sen diye diye
Atık ne fark eder sevsende sevmesende
Ben sana öldüm bir kere…


Öldüm;
Saf tutmuştum ben, herkes kazanırken sevdiğini eline
Ölmüşüm dünya insanı yaşarken delicesine
Sana öldüm;
Ne fark eder bilsende bilmesende








Karmakarışıklaşmışlardan beynim
Ben bugün sana öldüm
Çağlardır sana bittim
Ruhlar aleminden beri seni sevdim
Artık ne severim nede kokuna hasretim
Kendimi ellerimden ölüme zincirledim
…ve sana öldüm senelerce
Zaten su damlalarında seninle eridim


Koca bir göle meydan okumuştum
Suyun büyük müdür aşkımdan
Az önceki rüyamdan korktum
Korkmaz mıyım rüyamda dahi bana bakmasan
Elimdeki son kelimelerle lisanımı toparladım
Bir el çantasıyla hazırlandım
Sana öldüm bu gece yarısı
Kopup gittim karanlık odalarımdan…


Sana öldüm ben sana
Ay ışığında
Pırıl yakamozların baş ucunda
Yıldızları sayarken dünyanın en uç noktasında
Ve aşkın içimde fırtınayı geçip hortum olduğunda
Sana öldüm bütün günahlarımla…..