Nefretim Kabardıkça Karanlık Üzerime Geliyordu Sanki
Değilmiydi Nefretin Panzehiri Sevgi
Bir Bir Düşününce Hayaller Bile Kabus Oluyor Şimdi
Ve Hatıralar Yakıyor Bedenimi
Gözyaşlarım Dindirmeye Yetmiyor Ateşimi
Ve Yıkıyorum Gönül Taşlarının Benliğini
Akıp Gidene Aldırmıyorum Gömüyorum Sevgimi
Ve Acıyor içimde Bir Yer Fakat Anlamıyor Beni
Kim Anlarki Halimi Yada Kim Bilir Derdimi
Herkesin Dünyası Zaten Kendi Sorunlarıyla Çevrili
Anlamını Kaybeden Sözcükler Safına Koydum Seni
Bir Kelimeden İbaret İsmini
Şimdi Yeniden Açıyorum Pencerelerimi
Aydınlatmalıyım Kendimi Yakmalıyım Artık Kimliğimi
Ve Soruyorum Kendime Acaba Hakettimi Bunca Olan Şeyleri.