Bağlanmayacaksın bir şeye öylele körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Ya kendini mahfedersin
Yada karsı tarafı kaybedersin çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem. Gidişler canını da yakmaz
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
sen benim her şeyimsin demiyceksin
belki öyle hissedebilirsin ama kimse kimsenin her şeyi olamaz
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak. "O benim." diyeceksin.
evrendeki hiçbir canlı için” sen benimsin bana aitsin” demeiyceksin
çok sevmek her zaman acı verir bunu anlamaz insan başlarda
koşulsuzca sever, o mutlu olsun diye kendinden bişeyler verir hep
fedakarlığı en üst boyutlarda yapar
ama bir zaman sonra en çok üzülen acı çeken hep çok seven olur.
O yüzden
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan
Çok sevmeden
Çok fedakarlık etmeden yaşıycaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi
yaşayacaksın. Herseyi…
Ucundan tutarak...
CAN YÜCEL
|