Kartallar nasıl sever sevgililerini, bilir misiniz?
Birbirlerine sarılıp, yere son an gelene dek kurşun gibi inerler…
Sonra, tekrar çıkarlar gökyüzüne, en yükseğe…
Ve tekrar sarılırlar eşlerine…
Böylesine ölümcül, böylesine korkusuzdur aşkları.
İşte, bizde Beşiktaş’ı böylesine korkusuzca, böylesine yürekten sevenlerle yürüyoruz bu yolu…
Kimsenin emeğine saygısızlık etmiyoruz…
Şimdiye kadar bırakıp gidenleri, belki kalbimizde değil ama hatıra defterimizde yaşatıyoruz…
Şampiyonluk kutlamalarından aklımızda kalan resimlerin başköşesinde Gökhan Zan vardı…
Gökhan, o fotoğraftan bir çırpıda elindeki makasla kendini kesti attı…
Üzdün bizi, Gökhan Zan… Üzüntümüz gidişine mi? Bilemiyorum!
Ama kendi ellerinle “o” fotoğrafı kesmen, bizim yüreğimizi dağladı. Biz galiba en çok o zaman üzüldük…
Şampiyonluk fotoğrafından, sarı kırmızılı fotoğrafa, montajı kendin yaptın…
Bizi çok ilgilendirmiyor açıkçası işin perde önü, perde arkası…
Biz onlara aldırmıyoruz…
Biz Beşiktaşlıyız, farklıyız…
Belki hatayı, “sizler de bizle aynı ruhu paylaşıyorsunuz” sandığımız için yapıyoruz…
Hani son maçta; İnönü de, hep beraber bize doğru koşarken…
İzmir de Kupaya sevinirken…
Şampiyonluk günü otobüste… Statta Kupa senin elinde koşarken…
Biz ne bilelim! Ruhumuz aynı, yüreklerimiz bir, sanmışız…
Hiçbir zaman bizim kadar sevmenizi beklemiyoruz…
Hiç kimsenin bizi anlamasını da beklemiyoruz…
Çünkü BEŞİKTAŞLI olmak ayrıcalıktır…
Biz sevinmeyi, erteleriz…
Ama sevmekten asla vazgeçmeyiz…
Kartal’ın aşkını KARTALLAR ANLAR…
ITIR ESEN / HABER1903 