Türkçe'mizin en çok kullanılan fakat hakkında en az yazı yazılmış, en az izahate girişilmiş kelimesidir. bu kadar çok kullanılmasına rağmen sözlükte bile pek az sayıda entry vardır.
temelde bir hitap şekli olmasına rağmen, daha çok samimi insanlar arasında kullanılması evlâdır. medeni ilişkilerde feci ayıp olarak algılanır. tek başına incelendiğinde belirgin bir anlamı ve kökeni bulunamamaktadır. oglan kelimesinden eğilip bükülerek türetildiği sadece ses benzerliğinden yola çıkılmış bir iddiadır. anadolu'da "ula" şeklinde kullanılmakta vefakat oğlan yerine "oğla" denmemektedir.
bir açıdan bakıldığında kelimenin içinde bir emir kipi de olduğu düşünülebilir. "davran" "uyan" emirlerinde olduğu gibi bunda da "ulan" denilerek, bir yere ulaşma emri verilmiş olabilir.
Ulan Ulamaktan gelen bir kelimedir. Ulamak, eklemektir, böylece ulan dediğimiz birine aslında eklen,kaynaş arada kaybol manasına gelecek bir söz söylemiş oluruz.
+ aksaraaaay'dan geçer mi?
- beşiktaş'a gider abicim.
+ aksaraaay'dan geçer mi?
- beşiktaş dedik ya güzel abicim.
+ aksaraaaay'dan geçer mi?
- beşiktaş ulan beşiktaş
siyah ulaaan beyaz ulaaaan alayına gider ulaaaan şeklinde devam eden tezarühattır
insanların farklı tonlamasıyla farklı anlamlara girebilen yegane sözcük.
ulan!: kızma belirtisi
ulan?: birşey görüp de o nedir şeklinde bakan kişi sözcüğü
hadi lan*!: inanmama belirtisi
ulan ulan ulan*: çaresiz kişi repliği
ulaaaaaan*: şaşırma belirtisi
sana birşey söyleyeceğim inanmayacaksın lan*: pekiştirme belirteci
lan* kafamı attırma: giderek kızma belirtisi
len ne aptalsın bea: küçümseme belirtisi
seviyorum seni lan: sevgi belirtisi
lan ne kıl herif haa: nefret belirtisi
ulan ne güzel bebek: şefkat belirtisi
ulan ne iyi dedin: samimiyet belirtisi