Başlıkların anlamlı ezgisinde yürüyorum. Her durak bir sonu anlattı öykülerimde. Durağa yaklaştıkça başımı yasladığım pencereden ayrılmak istemedim hiç. İnadımı durduran bir başkasının " Duracak" yazısını gözlerime işlemesi oldu.
İndim...
Nefesime karışan ağır şehir kokusu.. Yüreğime dokunan "işte bu son şarkı", az sonra kepenklerini indirecek kalbin diyen sesin yankısıyla...
Adını ne koyuyorlardı yaşadıklarımızın? Çizgi ötesinde yürürken, bana hangi masalı anlatıyordu kelimeleri...? Adımlarımın ihanete karıştığı, sorgu gecelerinde bağırarak uyandığım kaç yaşamım olmuştu benim ve ben hangi yaşam çıkmazında, sırılsıklam ayıkladığım bir yağmurun kollarına umursamadan bırakmıştım zift karası yokluğunu?
Anımsamıyorum...
Günlerdir parmak uçlarıma dokunup kaçan haylaz kelimeler saklı düşlerimde. Düğümler büyüyor... Sen her gelişinle bir ilmek daha atıyorsun kış uykuma... Sıçrayarak uyanıyorum sensizlikte...
Söyle hangi yolun başındasın?
__________________  |'' Beşiktaş İçin Gerekirse Sahada Kanımı Bile Akıtacağım '' R.Quaresma | |