dilim söyleyemesede kalemim anlatır sana herşeyi..
çok yara aldım zamanında..
yerden yere vurdular yüreğimi..
inandığım ne varsa tek tek yok ettiler..
şimdi sen kollarını açmış beni beklerken ,
ben sana adım atmaya korkuyorum...
bekli de en büyük mutluluğm sende saklı..
ama güvenemiyorum ki...
sana hayatın anlamını yükledim ben..
hem bu hayatın içinde yaşamk istiyorum
hemde yeni bir hayata başlamaya hazır hissetmiyorum kendimi..
bu düşünceler karabasan gibi çöküyor üzerime...
__________________  |