[dumanx77]

kendime giderken içimi dağıtmış biriyim

yani bıraktıklarınızla beslenen kuş

bembeyaz karın üzerinde bembeyaz bir düş




gelinciğin rengidir öyküm
çığlığı martının baharını yutmuş
kendinden çıkışlarını ihanetiyle geciktiren derviş
bilirsiniz
her dervişin zikrinde bir çocuk vardır haylaz

ve her çocuğun uykusudur birazda hüzün

ellerimi yaktım su içerken
yeryüzümde gökyüzü yaraları!




Ne kadar azdır yaşadığımızdan,yaşadığımızı sandığımız;
Söylediklerimizle değil, söylemediklerimizle varız . . .

Atilla İlhan




Biliyorsun değil mi,
bütün zamanların en güzel kadınısın.
Öyle ki gözlerinde asıldığımı hayal ediyorum sabah akşam.
Kiraz büyüyor
Dünya dönüyor
seni bilmem ama
ben hâlâ seni seviyorum.


"Bugün hayatında bir değişiklik yap ve ne kadar yıpratıcı olduğuna karar ver istedim; o nedenle oturup yazdım tüm bunları; yoksa gecenin dördü; hepiniz uyuyorsunuz; bu ülkede hep gecenin dördü; herkes uyuyor.

Ben ayaktayım. Elimde bir bıçak var ve kendimi mi yaralayayım, kendimle aramdaki coğrafyayı mı keseyim, kendimle aramdaki anlayış biçimlerini mi doğrayayım, karar veremiyorum.

Çok salakça, farkındayım. Gülüyorum. Bıçakta gülüyor buna. Memlekette gülüyor. Doktorum da gülüyor. Arkadaşlarım da gülüyor. Gülmeyi artık bir kusmaya dönüştürüyoruz..."


Küçük İskender
İt Cazı