Uzaktan eser rüzgâr uğul uğul
Ve kokun gelir ansızın burnuma titrerim!
Dön arkana bir bak..hâlâ bıraktığın gibi zemheri(n)deyim
Bakışların eskimeden tenimde gel desem..gelir misin?
Gelmezsin
Beni bırakırsın bibaşıma
Bu ayaz gecelerde üşümüşüm gözyaşım donmuş gözümde
İçimdeki tek sıcaklık sana dair bize dair umutlarmış..sanane
İlgilenmezsin
Kimler kalmış geride
Tek başına yol alırken aklına bile düşmez
Elinden neleri almışsın yerine nasıl acılar bırakmışsın
Gözünü sabahları ''sen'' diye açmış sense kimbilir kaçıncı uykunda
Oysa yalnızlık boynumu büker benim
Çocukca sevdi seni bu deli yüreğim
Zaten ince hesaplara hiç değmedim.değemedim
Hasretliği dile gelmezliği uykusuzluğu
Hiçbirşeyi düşünmeden
Sadece ateşler içine düşürüverdim yüreğimi usulca
Yandı kavruldu kısıldı kuytusunda
Sen alevlenmeden heder etsende küllerimi..hep masum kaldı
Sen
İçimin susmayan sesi
Sessiz çığlığımda hâlâ benimlesin
Ve ellerin..Onlar olmadan üşüyor bu kırılgan yüreğim