[havali_cocuk]

Her sabah aynı güne uyanıyoruz seninle...

-Güneşin yakıcılığını, suyun serinliğini hissediyoruz birlikte.

-Pencereyi açıp, aynı gökyüzünü görüyoruz, aynı havayı soluyoruz.

-Çiçeklerin kokusunu çekiyoruz içimize.Yüreğimiz aynı heyecanla atıyor. Işık saçıyor gözlerimiz.

Parkta, sokakta oynayan çocuklara bakıp onların yüzündeki doyumsuz mutluluğun tadını alıyoruz ikimiz de..

-Özenle giyinip düşüyoruz yollara.

Kentin kalabalığı, gürültüsü, tozu,dumanı arasında varıyoruz gideceğimiz yere...

-Bizi gören herkes sabah sabah yüzümüzdeki o gülümsemenin, o aydınlığın anlamını soruyor.

-Anlatılacak şey değil, anlatamıyoruz.

Bunun sadece yaşandığı zaman anlaşılacağını biliyoruz çünkü.

-Bunalıyoruz bazen, işin temposu öylesine sıkıyor ki, boğulacağımızı hissediyoruz.

-Sonra bir ses-ki o ses mutluluğun sesi-adeta yeniden hayata bağlıyor bizi.

-Bir kutu vitamin içmiş gibi, ya da bir koca paket çikolatayı yemiş gibi enerji doluyoruz.

-Gün yavaş yavaş çekilirken, tatlı bir yorgunlukla tutuyoruz evin yolunu.

-İçimizdeki huzuru tarif edecek kelime bulamıyoruz.

-Aynı keyifle yiyoruz akşam yemeğini...

-Kadehlerimizi şerefe kaldırıyoruz. Umudun, mutluluğun, aşkın şerefine...

-Müzik dinliyoruz birlikte, şarkıcıya eşlik ediyoruz. Kahkahalarla beraber dökülüyor şarkının sözleri dudaklarımızdan.

-Sonra bir film izliyoruz.

-Birlikte gülüyoruz, birlikte ağlıyoruz, birlikte korkuyoruz.

-Bir kitabın satırları arasında kaybediyoruz kendimizi. Bambaşka dünyalarda dolaşıyoruz.

-Yavaş yavaş kapanıyor gözlerimiz.

-Yüzümüzde yine o aynı gülümsemeyle dalıyoruz.

-Her gece aynı uykuyu uyuyoruz seninle...

-Kilometreler mi?
-SADECE AYRINTI...