[dumanx77]

'' Gerçek tek bir acısına bile
dokunamadığımız dünyanın
bütün acılarına merhem olmayı göze alacak kadar
çocuktuk ..
ve küçük bir baskıda paramparça
olacak kadar naif .. ''

Kendimi de koysam ayağımın altına,
yine de yetişemiyorum ey aşk,
omzunun hizasına.



Konuşmak susmanın kokusudur.
Ya sus git, ya konuş gel, ortalarda kalma.
Yalan korkaklığın tortusudur.
Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.

“O gece karmakarışık rüyalar gördüm. Bacak yine tıkladı, yine karıncalandı. Bir huzursuzluk, bir uyuşma. Dayanamayıp kalktım. Banyoya geçip bacağı soğuk suyla yıkadım. Neyse ki yatak odasında kimse yok. Bir aşağı bir yukarı dolaşıp durdum. Biraz rahatlayınca yattım. Uyku bölündü bir kere, bir türlü dalamıyorum. Sonunda sızmışım.

Bu huzursuz bacak bana ülkemin hatırası oldu. Ne zaman bir olumsuz durumla, bir düş kırıklı, dramatik bir hal, bir zulüm, bir soygun, bir haksızlık, bir yanlışlık görsem bacak tıklıyor.”




Gerekli gereksiz keşkelerin boğazda düğümlenmesi gibi birazda.
Zaman mıydı insafsız olan.. aşk yok muydu yoksa bu yazda?
Hayat herkesin kimse olduğu o saniye kadar insafsızsa..
Söyle bana ey gece ben kim için öleyim.?

Bir delinin hatıra defterindeki,
İmla hatalarıyla dolu,
Herhangi bir sayfayım ben...
Bu yüzden,
Belayı seviyorum futursuzca.
Yok olmamayı seviyorum,
Ölmemeyi hesapsızca!
Meydan okuyabilmeyi seviyorum
Hayata,
Zamana,
Azraile,
Deli cesaretiyle...


Belki de,
Bu yüzden
Hep ben galip geliyorum,
Ve
Belki de,
Bu yüzden,
Bir tek kendime kaybediyorum...