[Mehmet]

CümLeLerim yetersiz kaLıyor sevgimi anLatmaya . GözLerim yeter mi acaba ?? ..!

Bunca sene sonra haLa seni düşünürken içimin titremesi , sesimin titremesi .... kaLbinin kaLbime haLa iLk günki gibi değmesi ... bu sonsuz güvenim , huzurum ... eLLerini özLemem , gözLerini özLemem , tenini özLemem ... Seni aramaya her karar verdiğimde haLa heyecandan ne söyleyeceğimi bilememem ... beLki de bana en büyük armağan bunLar ,,, senin sevgin ,,, seni sevmek ve beni seviyor oLduğunu biLmek !

Şüphe duymadım hiç sevginden . Birbirimize kızdığımızda , tartıştığımızda , ayrıLdığımızda ... hiç bir durumda !

Seni özLemek hiç incitmedi beni . Aksine , özLemLerim hiç bitmesin istedim , bitmedi ...

Sana güveniyordum . Hiç düşünmedim aramızda bir başka kadını . Düşündürmedin bana bunu hiç .

ŞiirLer yazdım sana ama utandım okutmaya . BakışLarından utandım bazen , sevgi sözcükLerinden utandım ...

Sonra ; aLnımdan öptüğünde gururLandım ...

YeniLmekten hiç korkmadım , sevdiğimi söyLemekten hiç çekinmedim .

AğLadım bazen , hıçkırıkLara boğuLdum . Canım yandı , içim acıdı , boğuLur gibi oLdum sensiz kaLdığım dar zamanLarda. Yine de vazgeçmedim sevgimden , bizdeki güce inandım ... Umudumu kaybetmedim ..!

Her buLuşmamızda iLkmiş gibi heyecanLandım ... bitmek biLmedi yoLLar , geçmek biLmedi zaman .

ELLerini tuttuğum anda daha bir şiddetLeniyordu özLemim , nasıL güzeLdi seni böyLe özLemek .

GüLüşLerini , her haLini anLatan bakışLarını , sarıLmaLarını ... tüm içtenLiğini , ve kaLbini sevdim .

Beni kendimden çok düşünmeni sevdim .

SabahLarı şiirLe uyandırmanı sevdim .

Bana duyduğun saygıyı sevdim .

Hayata karşı duruşunu sevdim .

Seni sen oLduğun için , birbirimizi tamamLadığımız için sevdim .