[SahEmre]

Üzerindekiler bana yabancı değil
Suratındaki yaralar, karalar, kirler
Bana birisini hatırlatıyorsun KÜÇÜĞÜM
Üzerindekiler bana yabancı değil
Yırtık suveterin, pantolonun, çizmen, çorabın
Sakın pişman olma, kızma kızdırma...
Sembol olmak katil olmaktan çok daha zor
Yemekten, içmekten, direnmekten zor Küçüğüm...
Ben kimim diye soruyorsan
Biz tabiatla kardeşiz.
Yemeyle, içmeyle, hatta uçakla, suyla, kuşla, böcekle...
Ama yinede bana ne olmuş diye soruyorsan
Kızma kızdırma
Hani doğruluktan dürüsrlük doğar derler ya
Bence sana deniz çarpmış KÜÇÜĞÜM
Ki ben beni bildim bileli ne ben beni buldum kendimde
Ne de kendim beni buldu bende
İşte ortalığın arazisi olup
Kaynadık dünyanın kazanında
Dünya kazan oldukça ben bir kepçe
Doldum tabaklara birden daha birçok kere
Hani ya GÜLÜM
İşçi olup emek tutarcasına
Ben beni bildim bileli
Ne ben beni buldum kendimde
Ne de kendim beni buldu bende
Yani bir başlamaya gör
Çocuk olursun; bir yandan severler bir yandan döverler
Okursun adam olursun iş bulamadınmıda hiç dinlemez söverler
Ben boks şampiyonu olamam ki hayatı nakavt edeyim
Ben kültürümü hayata adadım hayatı tanımlayamıyorum
HAYAT nedir acaba?
Hergün paket paket alıp içtiğimiz sigaralar mı?
Akşamları eve gelen babanın boş o bomboş bakışlarımı
Bilmiyorum
Yıldızlardan kopup gelmişti dünyama
Yıllanmış ağaçların dökülen sarı yaprakları gibiydi
Etraf toz, toprak, kan,göleç
Adına ne seher yeli diyebiliyorum
Ne de toz pembe
Ama şunu çok iyi biliyorum ki
Bir çocuğumuz olursa adı DENİZ olmalı
İster kız ister erkek farketmez hiçbiri
Fakat bakışları farketmeli
Güneş gibi olmalı
Aydınlatmalı herbir tarafı herbir yandan bir bir
bir çocuğumuz olursa adı denız olmalı
denız kadar engin, denız kadar coşkun
denız kadar sıcak, denız kadar güzel
bir çocuğumuz olmalı
adı denız olmalı
denız dedim adına
adı denız olmalı...