[hll sntncd]

Korktum gözlerini bir daha görememekten
Korktum yıllarca kalıplaşmış diyaloglardan
Penceremden kafamı çıkardığımda
Martılarla simidimi paylaştığımda
Arabalardan gelen cızırtılı radyo frekanslarında
Korktum seni bulamamaktan,
Planlamadığım sensizlik düşünce dudaklarıma
Çok korktum ben ay ışığında



Kulağım çınladığında
Elime her boş kâğıt alışımda
Oturduğumda masamın başına
Korktum sensizlikten
Bu kadar yakınken sana



Saatler devirmişken gece yarısını
Ve hava aydınlanırken iyiden iyiye
Son günümdür diye varsaydığım
Korktum sana hasret kalırım diye



Kaç kelime uzaksın bana
Nerde başladı bu aşk
Barut gibiyim yine enerjim parlak
Hissetmediğim sensizliğin haykırışı düşünce dudaklarıma
Korktum ben her yağmur damlasında


Sevdalıyı korkutur geceler
Olmadı derdime deva seneler
Artık unuturum diye avutmuyorum kendimi
Beynimdeki başlangıç ismindeki heceler



Kentleşmiş sokak aralarında
Kendini bilmez sigara dumanımda,
Kayboldum senden uzak yollarda
Hep farklı düşler senden ayrılıklarda
Ama hep aynı korku
Sanki sinmiş, bir parmaklık ardına




Bir saksı aşk ekmiştim baharda ben
Haşatı iki saksı hasret buldum
Yine sensizlikten korkarken
Kendimi gözlerinin hayalinde avuttum..





Güzel değil artık mısralarım
Özledim yine seni soğuklarda parçalandım
Her parçam ayrı bir deniz dibinde
Seni ararken rüyamda,
Seni ararken kitap sayfalarında
Seni ararken kaybolan parçalarımda
Kortum ben;
Bilmediğim sensizliğin haykırışı düşünce dudaklarıma




Bak bu gecede yazarken sabahladım
Her seferinde farklı isyanlandım
Ebediyet için bir yemin yakaladım
Ve seni ruhuma kazıdım
Yinede korktum sensiz kızıllara sığındım.





Ölçüdü yok dünyanın
Yaktıkça yakıyor
Aşk ne zormuş meğer
İnsanı şair yapıyor
Her güzel kokuda
Korkuyorum gelmenden
Gelipte geri gitmen canımı çok acıtıyor


Kortum;
Sensizlikten korktum bu gecede
Artık birkaç kelime kaldı elimde
Onlarda alıntım kendimce
Bir elimde sigaram içkim diğerinde
Ölümden de korkarım ben
Eğer ölüm sensizlikse………….