Silebilseydim Silerdim Tüm Ezberlerini Yüreğimin | |
Silebilsem silerdim, hatırlayınca anı dağıtan tüm izlerini içimin…Sana sarılıp gönderirken, başka bir zamandan hızla zihnime gelen, dönülmeyeceğini bilmeden yaşanmış başka bir uğurlama anına ait o görüntü gibi…
Işte böyle zamanlarda hangisi gerçek, hangisi eski bir görüntü karışıyor ruhumda. Eskilerden kalma bir anın endişesi şimdiyi gölgelerken, sanma ki benim de içim rahat…
Hiç değil biliyor musun? Hemde hiç…
Silebilsem silerdim tüm ezberlerini yüreğimin…
İşte, sen bana durduk yere ve içtenlikle “gitmeyeceğim hem de hiç dediğinde” başka bir zamandan zihnime hızla gelen tutulmamış bir “hiç gitmeyeceğim” sözü ve ardında beklenmedik bir dağılışın külleri beliriyor… Hangisi gerçek hangisi geçmişten gelen görüntü bilemeden, hüznünü yaşıyorum istemeden ve şimdiden.
Yapabilsem, yapardım inan. Zihnimden geçmişin bir belirip bir kaybolan görüntülerini siler, yerine anlatılan masallarda ki o kahramanlar olduğumuza çocuksu bir saflıkla inanırdım elbette. Eğer benim masallarım bunca zaman bir kere olsun okunabilseydi, eğer kırılıp, incinmeseydi inançlarım ve eğer… eğer olabilseydi…
Yani bilemiyorum anlıyor musun?
Niyetin bende yepyeni, hiç okunmamış bir masal yazmak mı, yoksa bu ölü ruhun portresini çizenlerden biri olmak mı? Daha fazla iz, gelecek anlarımı dağıtacak daha başka görüntüler ekleyerek üstelik…Bilemiyorum…
Ve çok ağır biliyor musun?
Benim sandığın görüntülerin, bir gün ansızın sudaki izler gibi dağılışlarını ve sonra başka yaşamlara dönüşmesini seyretmek… Ve dönmeyecek bir parçanı daha kendi kıyılarından yolcu etmek…
Şu anda hiç bir şey mümkün değil.Şu anda her şeyden ayrı, her şeyden uzak
ve her şeyden mahrumum ben.Şu anda sadece yalnızlık ve kahır ....
__________________ BO Q7 niz =))
|