[HeRşeyim]

Sen hiç birini unutmak zorunda kalıp, ondan sonsuza dek vazgectin mi ?
Icın yana yana, canından can kaybettın mı ?
O'nu öldü sanıp, kendıni bu yalana ınandırmak zorunda kaldınmı ?
Sankı bırden kapı çalacak ve o gulumsemesıyle ıcerı gırecek dıye hayallere dalıp
bırden bunun hayalden oteye gıdemeyeceını anladıgın zaman oldumu hıc ?
Sen hala ondayken, hala sevgılıyken kendınce, ne kadar acı verır sana O'na ulasamamak..
Deli gıbı ozlemek ama bı saniye bıle olsa gorememek ...
Dokunamamak o sıcak tenıne..
Tutamamak o elllerini...
Yar'dan yara almak ne kadar acı ya Rab!
Artık gecmıs zamanın ıcınde kayboluşları oynuyosundur kendın bıle farkında olmadan....
Umutsuzca O'nu ararsın her defasında.
Gittiginiz yerlerİ mesken tutarsın kendıne.
Oysakı defalarca gıtmısndır O'nun ardından...
Ama bı umut tasırsın hep ıcınde belkı gelır diye..
Belkı özledıgın yuzu görürsün diye..
Sadece bir umut..
Kucucuk ama dunyalara bedel bı umut..
Ne zordur degılmı sadece bı umuda baglı kalmak..
Ne zordur degılmı her zaman gıttınız sınemaya artık yanlız gıtmek?
Ne zordur degılmı her zaman bırlıkte dınledıgınız sarkınızı tek basınıza dınlemek ?
Ne zordur degılmı ıkı bedende ''tek'' kalmak?
Hiç olmak!
Eksık hıssedersın kendını.. Hep bı yanın eksik!
Sana bunları yasatan bırınden nefret edemedıgın oldumu hiç ?
Onu ıcınde yasatma pahasına kendını feda ettınmı senı hıçe sayan bırıne ?
??? Sen hiç 'hiç' oldunmu ???