[dumanx77]

"Rüyamda kendimi kelebek olarak gördüm.
Acaba ben, rüyasında, kendini kelebek olarak gören bir insan mıyım,
yoksa insan olarak gören bir kelebek miyim?"






Düşüme takılan martıların çığlıklarıyla kanatlandım.. Bir adaya vardım. Çok yoruldu,çok kanadı kanatlarım.. Bu Ada benim sığınağım.. Bir sabah tüm benliğim karaya vurdu. 'Dört tarafı surlarla çevrili insan parçası' şişedeki mektupları buldu.. Mürekkep kokusu, tuz kokusuna bulandı. Buranın adı: içine bakma durağı, kaldı. "Uçurumları sevenin kanatları olmalı" demişti Nietzsche. Ada'm yalnızca bir durak.. Tabiki devam edecek uçmak..




Sımsıkı tutmalıydın bende ki beni...
Tutamadın...
Çok geç!!






Gidişlerime kulak asmayanları umursayacak değilim
Kırgın ve kızgın da değilim
Ben sadece sevdiklerime kızarım
Bunu bilmedikleri için pek iyi değilim...



Güneşli değildir hep gönül bahçem
Yıldırımlar düşer,şimşekler çakar
ara sıra
Umut çiçekleri ekerim tekrar
Açsınlar diye gelecek bahara...


~~~~ Deniz değilim ki öfkemi köpüreyim.... ~~~~

yine yoksun
kapında kölen olurdum inan
ama y o k s u n
yarınlardan bize umut var derdin
simdi yoksun
paramparça sevgimizden baska ne kaldı elimizde...

seni senden baskası çözemez
seni sen bile taşıyamazken beni de yakma yakma
ne olur ne olur
b e n i b a n a bırak !...

dokunduğum herseyde ve heryerde yalnız sen varken
simdi yoksun...
özledim özLedim bilsen nasıl özLedim
ama y o k s u n...

gözden ırak gönülden ırak
inanmazdım
D o ğ r u y m u ş...

Sana adanmış tüm üç noktalı düşler...
Suretinde sükût,
sesinde acıya çalan hüzün senfonisi...

Fısıltı yok,
giz yok,
iz yok,
fark yok,
biz yok,
´soldan sağ'a volta atan üç noktalardan başka hiçbirşey yok´...