[dumanx77]

SENİ BEKLEMEKTEN VAZGEÇİYORUM...

Senleyken;

suskun...

sessiz...

ve hatta soluksuzum..

Sen içimdeki ayyaş ruhum
Sen sarsıntısı kalbimin



Ah sen ağlayan çocuk sesi
Haykıran aşk müjdesi
Nerdesin
Ağlayan çocuk sesi
Haykıran aşk müjdesi
Yarınımın habercisi
Nerdesin



Çok zaman geçti aradan
Yolumu kaybettim seni bulamadım
Üç tarafı dar sokaktan
Çok geçtim ama seni soramadım



Gözlerin hala benim mi
Söyle kimseyi sevmedin mi
Ben seni bulamadım.
Yüreğin kitli kalbimde
Giden yarim şimdi nerde
Ben seni soramadım






Turku tadinda gecerdi gunlerimiz. Yuce daglari Duman kaplar penceremizden iceri kar yagardi...
Yanimda iken bile ozledigim olurdun. Sen gidince viraneye donerdi sehir. Ve donmeni beklerdi hayat kaldigi yerden devam etmek icin...
Derken o gun geldi catti birden. Hayat yine bize kotu bir saka yapti. ‘Huzunler koyduk ust uste ayrilik oldu’...
Simdi yoklugun gozyasi olup aksada gozlerimden bir SEN varki bende sevincin ta kendisi...


Varligim ve yoklugumsun! Kokuna bulanip ta uykusuz kalmak. Benden artan o güzel uykuya dalmisken sana bakmak. Sana kizmak... Seni kizdirmak... Görmüyormus gibi yaparak aslinda her an seni gözlemek. Farkini her hareketinde bir kere daha çözmek. Senden ileri gidememek. Beni dize getiren bir tutku oldugunu görmek. Sana sarilmak. Seni simsiki sarmak. Sevinçli hayallerimde haber verecegim ilk kisi olarak seni düsünmek. Senin için dua etmek. Aglamak... Öylesine güzel ve tarifsiz hos...