[Sükut]

Dünya, yapışkan bir zehirdi..
içtik bir dem,
yolumuz dürüldü..
boğazımıza durdu çareler..
lokmamız vahşilere yâr oldu..

dünya, aptalca bir kavgaydı..
vurduk bir-iki,
gönüllerimiz kapandı..
gerçek, sırtını dönüp ağladı kahırla..
gülüşümüz kurtlara râm oldu..

tırnaklar yazdı ortalama âşkları..
dervişler ölmüştü, yoktu bir mürşid!
ardımızı yaslayacak bir koca kaya yoktu..
yuvarlanan taşlardan sekerek
hiçliğe kavuştuk..

zulmettik kendimize..
ah! ne olsa zulmettik..
geriye kalan bir gerçeküstü hâl
ki; yüzümüzü azâmete çevirdik..

soyuluyor sövgülenmiş kabuğumuz..
ve bezeniyor göklerimiz
zamanın oyunsuz-nadir bakışıyla..
vasatı hâllettik, geldi sıra hülyâya..
hiçbir gerçeği azımsamayan
o yegânelik: gerçeküstü..


-Fatih Öztoprak-