Hasret!!! | | Duvarlarını hayalinle süslediğim şu odada,
Geceler hiç böylesi dar gelmemişti ruhuma.
Gözümden akan her damla gidişini anlatırdı da,
Hasret hiç bu kadar ağır gelmemişti bana.
Yokluğunun her satırı özlem kokardı sayfalarca,
Tek kadeh içmeden beni vuran sarhoşluğum da.
Yazdığım her şiir döneceğini anlatır şimdi ama;
Beklemek hiç bu kadar zor gelmemişti bana.
__________________ iki tanık var biri dilim biri kalemim, olanı biteni sindirdim yeter bana kendi derdim! |